Reeds opgegeven door uitgeverij Van Gennep - en ik weet eerlijk gezegd niet goed raad met dit laatste boek van Stéphane Hessel. Ik houd de indruk over dat hij vertrouwen zoniet geloof stelt inde Verenigde Naties, een organisatie ("cette machine" noemde De Gaulle haar) die buitenspel gezet wordt zodra het de feitelijke Macht behaagt - de resoluties waar Israel zich consequent niet aan houdt met de zegen van Washington, de oorlog tegen Servië of Irak waar de VN tegen was en het dagelijkse gepraat over de gerechtvaardigde aanval op Iran die op het programma staat en waar de VN ongetwijfeld tegen zal sputteren (en terecht uiteraard).De VN konden pas een rol spelen met betrekking tot Namibië bijvoorbeeld toen dit de zegen van Londen en Washington kreeg. En zo kan ik wel doorgaan.
Mensenrechten krijgt men niet aangereikt. Die moeten bevochten worden. Telkens weer. Geweldloos en ongetwijfeld ook op zijn tijd met geweld. Ik zou willen dat ik het optimisme hierover van Ernst Stern, Rudolf de Jong of Stéphane Hessel kon delen (laat ik ook eens wat namen laten vallen). Hessel vond dat de mens niet vrij geboren werd, geboren worden is al binding.
Tous les êtres humains naissent libres et égaux en dignité et en droits. Ils sont doués de raison et de conscience et doivent agir les uns envers les autres dans un esprit de fraternité.Het enkele "vrij" volstond niet, het moest gelijk in waardigheid en rechten zijn.
Continuons le combat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten