Zomaar een held - De kurk - Het weekeinde waarin het niet op kon - Portfolio 8

1. Zomaar een held

Stadhouderskade/Leidsebosje, Amsterdam, kwart voor zes. Het knipperlicht geeft aan dat er een tram aankomt en dat men moet wachten met oversteken. Maar wat is dat? Een man staat stokstijf stil op de baan van de tram die komt aanstormen. In het donker kan de bestuurder de man pas op het laatst zien. Roepen helpt niet, de man lijkt verward en hoort tram noch schreeuwen.

Een man die tot een zeer net uitziend gezelschap hoort rent naar voren, springt op de man en duwt hem van de baan. De tram houdt voor het punt waar de verwarde man stond stil.

Zomaar een heldenverhaal uit het dagelijks leven, maar ook hartverwarmend. De springende man heet - naar zijn gezelschap zegt - Evert-Jan.

2. De kurk

Wanneer houdt dit op? Als ik een wijnfles opentrek - het komt steeds minder vaak voor, want de kurk lijkt in onbruik te raken, wat mij vanwege Alentejo zeer spijt, terzake! - klinkt altijd het woord van mijn moeder in mijn hoofd. "Je moet zorgen dat je dat goed kunt want als je verkering hebt wordt er van je verwacht dat je dat bij haar ouders op je neemt."

Mijn moeder is er al een jaar niet meer. Ik heb al zeventwintig jaar verkering met Dezelfde Innig Geliefde en trek zelden een fles open bij haar ouders. Dan blijft de vraag: houdt dit op als zij er ook niet meer zijn? Of toch als ik er zelf niet meer ben?

3. Het weekeinde waarin het niet op kon

Bij de eerste blik was het raak, en de vonk was wederzijds. Zij ging naast mij zitten en begon mij aan te halen, steeds heftiger. "Goh, houden jullie van elkaar?" vroeg het meisje met wie ik eigenlijk in gesprek was. "Jaha," zei ik iets te overtuigd. Toen moest de nieuwelinge even daarheen waar de natuur haar riep.

Mijn gesprekspartner wierp zich in mijn armen, "ik ben bang dat ik verliefd ben." Ik kon alleen maar lachen. "Ik weet het wel zeker," zei ik, inhoudelijk niet geheel logisch. En zij ging weg, de nacht aan mij en de nieuwelinge overlatende.

Gelukkig had die een baantje waarbij zij de volgende ochtend vroeg op moest.
Want om tien uur zou mijn vriendin overkomen.