1. Semper mutabile
"Ik zag haar lopen gisteren, in een panterjurk. Dat is toch ongelooflijk ordinair." Vruchteloos probeerde zij een meisje uit mijn verleden slecht af te schilderen. Waarom zij dat zo graag wilde begreep ik eigenlijk niet en ik weet nog steeds niet of ik het jaren later wel begrijp.
De volgende keer dat ik haar ontmoette droeg zij nota bene zelf een jurk met pantermotief. Ik herinnerde haar aan haar woorden over de gesmade ander. "Als ik het draag is het sexy," was haar antwoord. Ze was duidelijk teleurgesteld dat ik mij haar woorden nog herinnerde.
Laat ik mij dat nou ook voorgesteld hebben van "die ander". En bij verder nadenken kan ik mij afvragen of sexy en ordinair hetzelfde zijn.
2. Het schaamhaar voorbij
Als ik de site van het plaatselijke sufferdje opsla - hoe tegenstrijdig deze opening - zie ik nakende mannen met gymschoenenen en sokken aan achter een bal aanlopen. Het belangrijkste dat mij opvalt -
in de roerige jaren zeventig bedachten mijn kameraad/vriend H. en ik een onmiskenbaar Gat in de Markt, een behoefte die wij als maatschappijkritische geesten wel even bedachten voor de helden achter de Markteconomie (die toen nog niet zo heette).
De Sirshave (TM), voor u mijnheer - om die ontsierende haren in uw kruis krachtig te lijf te gaan.
Konden wij bevroeden dat ongeveer een derde van een eeuw later deze op hol geslagen fantasie realiteit zou zijn? Babyhuidjes waar ooit het bewijs van volwassenheid zou groeien?
3. Serieus genomen
Waarom het mij te binnen schoot hoef ik zelf niet eens te weten, maar plotseling kwam het langs.
Ik was als argeloze jongeling zo onvoorzichtig aan mijn moeder te vertellen dat een meisje tegen mij gezegd had dat ze mij lief vond. Dat bleek helemaal mis. "Als ze dat zegt is het wel duidelijk dat ze je niet serieus neemt." Een wijsheid die mij uiteraard niet vrolijker stemde.
Bij volgende gelegenheden kon ik toch echt zelf constateren dat de opmerking wel degelijk gericht was tegen iemand die serieus genomen werd.
Ik kan het niet meer vragen: "Hoe moet het dan, mam?"
Zij, kreunend: O Tarzandré... Ik: Ga maar vast liggen schat, dan ga ik nu nog even een luipaard wurgen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten