Goudvis en kolibrie

Het is nu twee jaar geleden dat ik - zelf maar net hersteld van zware griep - met mijn zuster het gevecht met de doodsmachine Osira had te voeren over onze moeder, die ook aanleiding tot strijd gaf. Tussen de Scylla van de zorgcharlatans en de Charybdis van het object van de "zorg" dat spoedig zou bezwijken want de strijd is ongelijk.

Merkwaardig is dat in die dagen het nummer Hummingbird van Cat Stevens fors in mijn hoofd speelde, een inmineurschets van een sterfbed maar de inhoud kreeg pas zijn betekenis nadat mijn moeder gedood was.
De lading krijgt zoiets pas als men de periode overziet. Mijn nichtje had een witte lichtflits gezien in de voorafgaande week - wij noemen verschijnselen of gebeurtenissen "occult" omdat de oorzaak ons verborgen blijft. Als er al een oorzaak is die buiten onze interpretatie bestaat, want de verbanden worden door ons mensen gelegd.

Dezer dagen las ik over Cat Stevens' Hummingbird dat dit een tweede verwijzing naar Eleanor Farjeon is, naast Morning has broken. Farjeon heeft een roman geschreven die The humming-bird heet, waarvan de clou is dat een meisje van alles wat zij aanraakt de herkomst en de geschiedenis aanvoelt en kan navertellen.
Wij mogen dit helderziendheid noemen. Of er verder verband is met het lied van Cat Stevens kan ik niet zien.

Eleanor Farjeon - terwijl ik mijn zoektocht over het net grotendeels vruchteloos uitvoer, er is niet veel over haar te vinden, schiet mij te binnen dat ik zelf een sprookjesboek van haar hand heb (gehad): De kleine goudvis en andere verhalen. Dit zat goed verstopt... Ik weet niet of ik het gered heb uit wat plotseling van mijn eigendommen en kamer weg moest uit mijn ouderlijk huis na de dood van mijn moeder. Mocht het in mijn eigen huis geweest zijn (geen idee meer) dan bevindt het zich in een plastic vuilniszak. Habent sua fata.

Gekuch en gesnuif en iemand die maar blijft teuten met gaan zitten, het is in een kerk, dat is duidelijk. De naam van het snaarinstrument weet ik even niet (dulcimer?), de trommel heet in het Iers bodhrán.


Leanabh an aigh
Farjeon heeft het lied zijn Engelse tekst gegeven en door Cat Stevens (met pianohulp van Rick Wakeman) is het cultuurgoed voor de wereld geworden.