27 januari, 2013

Belooft het lot een morgenrood?

Twee getuigenissen over de onbestaanbaarheid van de heersende orde.

Chris Hedges bij de Mahatma Gandhilezing aan de McMaster Universiteit in Hamilton, Ontario.
Als theoloog is hij ook weer niet geheel geschikt voor de kansel want volschieten over je eigen tekst, zoals op het eind van de eerste video, mag niet. Nu dient wel gezegd dat hij het ergens over heeft... En dat het authentiek is staat vast - als oorlogscorrespondent heeft hij wel wat meegemaakt en hij hield het ook niet droog toen hij in de herfst van 2011 werd geïnterviewd bij en over Occupy.
Hij blijft er optimistisch over. Wellicht heeft hij ook gelijk dat de heersers met hun bloedige listen de bagger schijten tegenover degenen die hun macht te kijk zetten.

In het boek van Polanyi dat hij noemt komt naar mijn zoekfunctie zegt het woord sacred niet voor - het staat nogal leesonvriendelijk online.


De vraag-en-antwoordsessie.

Misschien is het overal in Europa wel "Spanje 1935" en in tegenstelling tot het bonmot van Marx herhaalt de geschiedenis zich niet als komedie. Ik kan mij voorstellen dat de schrijfster van dit stuk (waar zijn de noten?) enthousiast is geworden over de Griekse partij Syriza, die zich voorbereidt op de macht die zij in verkiezingen denkt te verkrijgen.
Ik denk dat het een inspirerende omgeving is, zeker ook omdat men gedachten en plannen heeft voor het nieuwe Griekenland dat een socialistische koers zal varen. Niet voor niets heeft de heersende klasse het onversneden nazisme uit de kast gehaald in de vorm van Chrysi Avgi als tegenwicht.
Als Syriza op "legitieme" wijze macht zou kunnen krijgen zullen we bijna toe zijn aan de Internationale Brigades - want een tegenhanger elders in Europa is er niet, tenzij dit het opmerkelijke maatschappelijk proces in IJsland is waar een nieuwe, direct-democratische grondwet in de maak is. Die naar men zegt overigens meer aandacht krijgt in het buitenland dan bij de eilandnatie zelf.

IJslanders die denken dat een gezegde over een profeet die in eigen land niet geëerd wordt, moeilijk vertaalbaar is kennen de uitdrukking "Geen sant in eigen land" niet, en ook al niet de waarschijnlijk evangelische achtergrond (Mc. 6:3, Joh. 1:46) van het spreekwoord. Of dit dan werkelijk de eerste plaats is kan betwistbaar zijn, maar de bijbel mag toch echt algemeen Europees cultuurgoed geacht worden (op zijn minst).

Hopelijk kan er iets goeds komen van de uiteinden van Europa, Syriza en De Beweging die "realistisch-anarchiste" Brigitta Jónsdóttir in haar midden heeft.

Geen opmerkingen: