Van 3 t/m 5 september 2012 werd de tweede studiedag over het anarchisme gehouden in de Engelse universiteitsstad Loughborough. Het oorspronkelijke initiatief kwam van ASIRA, het losse verband van Academici en Studenten geïnteresseerd In Religieus Anarchisme en het motto zou zijn: Geen meester dan God? Al spoedig bleek er behoefte te zijn aan een uitgebreidere studiedag zoals deze eerder in 2008 georganiseerd is. Of het komt doordat dit beginpunt was dat er geen zeurdiscussie georganiseerd is over de onbestaanbaarheid van religieus anarchisme namens de belijdende atheïsten (die een god bestrijden waar ik ook niet in geloof), of dat inmiddels deze bestaanbaarheid tamelijk breed geaccepteerd is – het valt niet te zeggen. De nieuwe lichting anarchisten wordt door de ouderen onder ons (h)erkend als aanzienlijk tolerantere en vriendelijker dan de voorgaande decenniumkringen (generaties zou niet helemaal het juiste woord zijn). Omdat vele jongeren in de nieuwe actiebewegingen wel een spirituele achtergrond hebben of zoeken is er meer verdraagzaamheid, ook naar buiten.
De kans is levensgroot dat wie iets of iemand met betrekking tot het anarchisme bestudeert zelf ook wel anarchist zal zijn. In Nederland heeft deze of gene daar ooit luidkeels over geklaagd. Maar in de internationale context van een conferentie van het Anarchist Studies Network is de eenvoudige reactie: “Wie zal zich er anders mee bezighouden? “ En zo is het in grote lijnen ook. Iets dergelijks geldt trouwens voor alle stromingen van links inmiddels. Dus een studieconferentie over het anarchisme is ook een bijeenkomst van anarchisten, ook al worden peer review en verantwoording in notenapparaten bijna pijnlijk nauwgezet gekoesterd.
Er was een redelijk wisselend verkeer tussen de verschillende werkgroepen, ik moet echter aantekenen dat ik als speciaal geïnteresseerde en als mede-initiatiefnemer van ASIRA vrijwel alleen de desbetreffende inleidingen heb gevolgd. Oorspronkelijk wilde ik een inleiding houden over de onbestaanbaarheid van een atheïstisch anarchisme. Dit was voor mijn gevoel een overigens wel zeer wijd thema en hoewel, zoals gezegd, het initiatief tot de conferentie uit de kring van ASIRA kwam, was men toch huiverig voor een benadering die als provocatief ervaren zou kunnen worden door de belijdende atheïsten. Men denke hiervan wat men denken mag… Mijn idee werd trouwens in feite – niet polemisch – uitgewerkt door mijn makker en geestverwant Paul Cudenec in zijn inleiding The sacred soul of anarchism dat ik wellicht zal vertalen al roept de titel alleen al problemen op (De gewijde grond van het anarchisme lijkt mij voorlopig literair gesproken de beste benadering).
Er waren zeven zittingen gewijd aan het thema Geen meester dan God?, het enige andere grote thema was getiteld: Real democracy and the revolutions of our time, voor een flink deel een reflectie op het Occupy-fenomeen. Met meer dan honderdvijftig participanten en een vol programma [pdf] verdeeld over drie dagen kan van een geslaagde conferentie gesproken worden, waarop het vervolg hopelijk niet pas weer over vier jaar zal komen. Het is de bedoeling dat (een aantal) voordrachten eventueel aangevuld met bijdragen van afwezigen op het net of in boekvorm zullen verschijnen. U zult het vernemen.
Onder: het hyperrealisme van een beeld in St. Pancras, mijn plaats van binnenkomst en vertrek in Engeland. Ben nergens anders geweest deze keer, jammer wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten