In het interviewboek Marten Toonder, een heer vertelt wordt een vermelding gemaakt van "the little black man" die hij in Ierland in zijn huis ziet (en hij niet alleen). Een verdere ontmoeting met "de andere wereld" lijkt mij het verhaal van het vinden van een huis in Blaricum, waarvan hij bij voorbaat het adres en het huisnummer weet. Maar het is niet te koop. Jammer. En dan vindt hij een brief van de makelaar waarin juist dit te koop wordt aangeboden. Maar is dit "de andere wereld"? Het is de mysterieuze kant van het leven maar het is wel het (dit) leven.
In de biografie van Hazeu, die ik even terzijde heb gelegd om het interviewboek uit te lezen, wordt vermeld dat Toonder voor de bezetting op de Christelijk-Democratische Unie stemde en betrokken was bij de Jongeren Vredes Actie. Hoe groot deze betrokkenheid was wordt niet vermeld. De CDU was een voorloper van de Evangelische Volkspartij, maar dan uit Hervormde hoek, de partij is in 1946 opgegaan in de PvdA.
In het interviewboek zegt hij dat hij slechts een keer in zijn leven gestemd heeft, en wel op de SGP. Dichters liegen de waarheid.
Wat ik niet begrijp is hoe Toonder zo tekeer kon gaan tegen zijn zoon Onno, die als "rooie" een buitenbeentje was in een rechts nest. Hij was lid van de PvdA - juist de partij waarin de CDU is opgegaan dus. Hoe rechts Toonder dan is komt in het interviewboek niet aan de orde. CDU en JVA horen allesbehalve bij iemand die zich zo nadrukkelijk rechts noemt.
Afgebeeld is voorman Harm van Houten van de CDU.
Waar ik mij behoorlijk aan erger is de steeds terugkerende vraag over de gevoelens van Toonder. Dat hij daar niet bij kan vindt interviewer Robin Lutz belangrijk om vast te stellen. Als lezer heb ik met de gevoelens van Toonder niets meer te maken dan wat ik lees in zijn boeken. Wat betekent "niet bij je gevoel kunnen komen"? Misschien word ik wel extra boos omdat de uitdrukking mij bekend klinkt van mijn ontrouwe geliefde M., die het zo mooi van mij vond dat ik "bij mijn gevoel bleef" doordat ik wel trouw aan haar was. Deze dualiteit kan ik al helemaal niet accepteren. Ik laat het hier dan ook maar bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten