12 september, 2012

De beslissende geest


Het anarchisme heeft een gewijde ziel - een van de lezingen die op de conferentie in Loughborough van vorige week gehouden werd had dit als thema.
Er heeft iets plaatsgevonden de afgelopen vier jaar waaraan ik misschien zelf heb bijgedragen en misschien ook niet. De conferentie zou oorspronkelijk alleen het verband tussen religion en anarchisme betreffen. Zij werd uitgebouwd tot een groter geheel met meeromvattende motieven, maar het "Geen meester dan God" was de grootste rode draad door de conferentie.

En gezeur over de onverenigbaarheid van anarchisme met "religie" is voor mij in ieder geval buiten beeld gebleven. Als het filosofisch materialisme op de terugtocht is, hoe zou dit dan komen? De crisis?

Ik gebruik hierboven het woord "religion" omdat het geen onderscheid maakt tussen religie, geloof of godsdienst, al heeft het Engels natuurlijk wel faith.

Paul Cudenec, die ik op de conferentie attent heb gemaakt en misschien wel de naaste geestverwant die ik tot nu toe op het net ontmoet heb heeft verwoord wat ik eerder dacht te doen: het anarchisme heeft van huis uit een geestelijke grond. Ik zal er nog nader op terugkomen.

Geen opmerkingen: