Ernst Stern huldigt de opmerkelijke visie dat "Israel", het joodse volk, tussen 135 en 1942 vreedzaam en staatloos is geweest en daarmee een toonbeeld van anarchie.
Een mooi idee, maar het kon waarschijnlijk alleen gezegd worden omdat het voorbij is, zelfs als het klopt.
Joodse terreuraanslagen in Palestina vonden al voor 1942 plaats, dus dat jaartal (ik veronderstel dat Ernst Stern naar Palestina verwijst) klopt in ieder geval niet.
Maar laat het waar zijn, welke jaartallen men er ook omheenweeft. Israel is apocalyptisch de andere kant opgezwenkt. Eerlijk gezegd voel ik mij dagelijks gebiologeerd door de aankondigingen uit Tel Aviv van oorlog tegen Iran. Deze dreigementen worden in de staatsmedia laconiek opgenomen. Ongeveer even laconiek als de twee mensen die zichzelf verbrand hebben in Tel Aviv voor kennisgeving zijn aangenomen de afgelopen weken.
Het is niet zo moeilijk te zien dat de dreigementen van Netanjahoe vooral zijn bedoeld om binnenlandse onrust het zwijgen op te leggen - oorlog is altijd goed lijkt het, ook al werkt het praatje van de "existentiële bedreiging" niet zo goed als mensen zich toch al in brand steken uit wanhoop. De andere overweging van het regime zullen de verkiezingen in de VS zijn: Obama zal niet het staaatsmanschap opbrengen Israel tot de orde te roepen, en zo wel - dan, zal een afweging zijn, winnen de Republikeinen. Niet dat het veel uitmaakt.
Ach, die anarchie - nooit gedacht dat we haar achter ons hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten