Kapitalisme als religie

Auch [die Theologie] hat keine Gewissheiten zu proklamieren. Vielleicht aber darf sie in aller Bescheidenheit von einer Hoffnung sprechen, dass über das Leid von Menschen das letzte Wort noch nicht gesprochen ist. Solche Hoffnung weiß um das Risiko, dass sie sich täuschen kann und dann enttäuscht werden muss. Ihr Nährboden ist nicht die Sicherheit notwendiger Vernunftwahrheiten, sondern eine Erzählung, die geschichtliche Erfahrungen reflektiert. In ihr wird Gott und das, was sein geheimnisvoller Name – Ich will da sein als Retter aus Versklavung und Unterdrückung, aus Leid und Tod – beinhaltet, schmerzlich vermisst.

In solchem Vermissen wird die Frage nach Transzendenz, nach der Überwindung geschichtlicher und natürlicher Grenzen wach gehalten. Wer etwas vermisst, findet sich mit dem, was ist, nicht ab und hält andere Möglichkeiten offen. In diesem Sinne vermissen wir die Befreiung aus der Unterwerfung unter die Selbstzweckbewegung des Kapitals. Wir vermissen die Rettung all derer, die an mit Unrecht und Gewalt verbundener Herrschaft zugrunde gegangen sind. Wir vermissen unsere Toten. Wir vermissen Robert und können vielleicht entdecken, dass er uns gerade im Schmerz des Vermissens nahe und gegenwärtig ist.

Het slot van de begrafenisrede bij Robert Kurz' uitvaart.



Audioarchief van Robert Kurz (en meer mensen).

Zomerbeeld 2012 - 6

Zeemelkdistel met eenzame bloem

Vragen bij de verstoring van een kerkdienst

Zou Amnesty International de verstoring van een kerkdienst in Engeland toejuichen, waarbij leuzen tegen David Cameron geroepen zouden worden? De vraag stellen is haar welhaast beantwoorden - Diana Johnstone houdt een requisitoir vrij van de ira et studium die ik nu voor Amnesty voel.

Maar dan - houdt kameraad Peter Storm weer een ander requisitoir, ten gunste van Pussy Riot - maar het verstoren van kerkdiensten lijkt mij toch in ieder geval niets wat toe te juichen is.

Glenn Greenwald vat de hypocrisie uitstekend samen.

Zomaar in een hutje wonen, mag dat?

In een boodschappentas die buiten dienst gesteld gaat worden vond ik een los knipseltje uit een krant, datum en herkomst niet aangetekend. Het bericht:

HOLBEWONER

De Amerikaan Thomas Johnson heeft tien jaar bijna onopgemerkt in een hol onder de grond gewoond op het eiland Nantucket voor de Amerikaanse oostkust. In een comfortabele hut, verborgen in de struiken, was hij er de consumptiemaatschappij ontvlucht. Hij voorzag in zijn levensonderhoud door af en toe als timmerman te werken. Een jager ontdekte de hut en de autoriteiten hebben aangekondigd dat Johnson weg moet, want 'anders gaat iedereen het doen'.

Heldere taal. Dit is het Engelse bericht erover dat ik op het net terug heb kunnen vinden:
NANTUCKET, MA - For 10 years, Thomas Johnson lived cocooned in an
underground bunker he called ''my self-help tank.''

Yesterday, the world began to intrude.

As news of Johnson's life as a subterranean hermit spread around this
island yesterday, federal and state law enforcement agents made their
way to his hideaway.

Armed with a pistol, the agents approached Johnson as he was about to
reenter his 8-foot-deep, three-room home yesterday afternoon and asked
for the barn owl's wings and the talons of a red-tailed hawk they saw
photographed in yesterday's Globe. Both are illegal keepsakes.

Johnson surrendered what he called ''priceless totems'' to the agents,
but only after a distraught, angry exchange with an agent from the US
=46ish and Wildlife Service and an armed sergeant from the state
Environmental Police.

The authorities said they would recommend that he not be prosecuted.

To Johnson, such news is small comfort for a man who fears reemerging
from a world where he purposely shunned a materialistic society he
abhors. After spending 2 1/2 years in an Italian prison for carrying
heroin in a drug deal, Johnson said, he fled back to the United States
to fashion an uncomplicated, self-dependent life.

Underground in the woods, Johnson explained, he could commune with
nature and create a radical lifestyle that would free him from the
routine burdens of modern life and allow him to grow stronger morally.

''I'm not a religious nut - I'm not another Randy Weaver,'' said
Johnson, referring to the antigovernment zealot whose wife and son were
killed in a standoff with federal agents in Idaho. An FBI agent was
also killed. ''I'm a dignified person. I'm not a dog. I'm not an animal
- and that's what some people would like to make me.''

''This is my self-help tank,'' he added, looking admiringly around his
comfortable home. ''I've gone into the earth, almost like a seed to
regerminate.''

Even as authorities intensified their scrutiny of Johnson, the travails
of the sometime-woodworker and house painter generated considerable
support on an island where building development has made housing less
and less affordable.

''Everybody I've talked to so far has said, `All right!''' said Wayne
Viera, a former selectman who drives a cab, sells real estate, and
carves scrimshaw to make a living. ''The year-round people know the
hoops you have to go through to get housing.''

Chet Curtis, the WCVB-TV anchorman who owns about 5 acres of
undeveloped land close to the bunker, said he is inclined to support
Johnson's wish to remain in his home.

''He's not bothering anybody,'' said Curtis, who arrived on Nantucket
yesterday. ''I thought it was incredible that he had accomplished
this.''

Authorities informed Curtis and his wife and co-anchor, Natalie
Jacobson, a couple of weeks ago that Johnson's dwelling might be on
their land. At the time, Curtis said, his feeling was that ''if he's on
our property, and he's not hurting anybody, why not leave him alone.''

A surveyor later placed Johnson's structure within the Boy Scouts' Camp
Richard.

Nantucket officials said the bunker has health code violations and
poses a danger to people who might walk on top of it. They have drawn
up a list of violations, such as inappropriate toilet facilities and no
water under pressure, but appeared to have taken no other steps to
force him to leave.

The home, which is furnished with a queen-size bed, TV, stone stove,
refrigerator, kitchen, and makeshift shower and toilet, was discovered
by a deer hunter who stumbled over a stovepipe that protrudes a foot
above ground.

Boy Scout officials from the Cape Cod Council, which also covers
Nantucket, could not be reached for comment.

Nantucket health inspector Richard Ray has said he believes the Scouts
plan to begin eviction proceedings that could take up to 90 days to
complete. However, Police Chief Randolph Norris said it is his
understanding that the Boy Scouts intend to let Johnson stay.

Johnson said he has chosen another underground site on Nantucket if he
is forced to move. Such a prospect wouldn't distress Steve Tornovish,
co-owner of the Thrifty car rental agency here.

''I'd let him do it in my yard, but my family and dog might be upset,''
Tornovish said. ''I'm something of the opinion: No harm, no foul.''

However, he added, Nantucket has many well-to-do landowners with big
tax bills who ''will be riled up'' about Johnson's tax-free
alternative. Dennis Kelley, a construction worker from Hyannis who
works on Nantucket during the week, empathized with that thinking.

''He's been here for 10 years? How about paying back some rent or
giving some money to the Boy Scouts?'' Kelley said. ''Some townspeople
are very upset. They've got a $2 million to $3 million house, and
here's this guy living tax-free.''

Whatever the outcome of Johnson's saga, the emergence of what some
townspeople are calling ''the subterranean guy'' is viewed as one more
colorful chapter in island lore.

''This takes the expression of `going underground' to a whole new
level,'' Tornivish said. ''But you know, Nantucket is an island of
characters. And the story of this guy is just another example.''

Johnson shudders at the thought that he might become an island
attraction.

As the environmental authorities approached him, Johnson tossed aside
camouflage brush from the hatch to his home, pointed to the
earth-covered dwelling, and said, ''This is the trouble I went to for
peace, and the last thing it'll get me is peace.''

(Dit was een bericht van 5 december 1998. Een nieuwe zoektocht leverde iets meer op: recent en uit zijn tijd. Tot en met een lied. Vreemd hoe resultaten uiteen kunnen lopen).

Lysistrata in Togo

In Togo is door oppositionele vrouwen een "seksstaking" uitgeroepen om de president weg te krijgen. Oorspronkelijk had ik dit bericht per mail geplaatst, minimalistisch, hetgeen niet zo goed uitviel. En als gymnasiast heb ik geen komedieschrijvers hoeven lezen/ gelezen dus vergiste ik mij ook nog in de verwijzing naar Aristophanes.
De staking zou in volle gang moeten zijn.

Zomerbeeld 2012 - 5

De determinering van deze bessenstruik die tussen het riet staat moet ik schuldig blijven voorlopig...
Ik vermoed aalbessen maar de verkleuring aan de onderzijde verbaast mij.

Dik bloed

P.F. Sloan, Rumer


The sins of a family, P.F. Sloan


Where were you when I neeeded you?, Grass Roots

Pillow talk

Uit The ends of our tethers, Alasdair Gray. Ik kom er achter dat ik het filmpje wel gezien heb en zelfs citeer maar hier niet geplaatst heb. Foei.

Houd geen centen achter

Als Handelingen 4:32 het uitgangspunt van het broederlijk en communistisch leven van de vroege christenen is, een voorbeeld voor ons allen, dan is het raadzaam ook niet veel verder te lezen. Handelingen 5 zoals hier aangetroffen:

1 Een zekere Ananias verkocht samen met zijn vrouw Saffira eveneens een stuk grond, 2 maar hield een deel van de opbrengst achter – ook zijn vrouw wist daarvan – en bracht de rest van het geld naar de apostelen. 3 Maar Petrus zei: ‘Ananias, waarom heb je je door Satan laten misleiden en heb je de heilige Geest bedrogen door een deel van de opbrengst van het stuk grond achter te houden? 4 Je had het immers niet hoeven te verkopen, en nu je het wel verkocht hebt, had je met de opbrengst toch kunnen doen wat je wilde? Wat heeft je bezield om je zo te gedragen? Niet de mensen heb je bedrogen, maar God zelf.’ 5 Bij het horen van deze woorden viel Ananias neer en stierf, en iedereen wie dit ter ore kwam schrok hevig. 6 Enkele jongemannen wikkelden hem in een lijkwade, droegen hem naar buiten en begroeven hem.

7 Ongeveer drie uur later kwam zijn vrouw binnen, die niet wist wat er gebeurd was. 8 Petrus vroeg haar: ‘Zeg me, heb je het stuk grond voor dit bedrag verkocht?’ Ze antwoordde: ‘Ja, voor dit bedrag.’ 9 Daarop zei Petrus: ‘Hoe heb je durven besluiten om de Geest van de Heer te trotseren? Kijk, degenen die je man begraven hebben staan voor de deur, en ze zullen ook jou naar je graf dragen.’ 10 Onmiddellijk viel ze voor zijn voeten neer en stierf. Toen de jongemannen binnenkwamen, troffen ze haar dood aan. Ze droegen haar naar buiten en begroeven haar bij haar man. 11 De hele gemeente en allen die hiervan hoorden, werden door grote schrik bevangen.

"What a horrible story" zeg ik met Alasdair Gray...
Het zou zelfs gelezen kunnen worden als een aansporing kapitalisten te liquideren.

Ach, ik weet zelf niet waarom

Een gitarist op het Leidseplein speelt Classical gas, niet bepaald een makkelijk nummer om na te spelen. De gitarist komt uit Australië en mag best even speciaal genoemd worden (Peter Pik dus).

Als ik even de liefste gemakshalve het origineel via een muisklik laat horen schiet ik op de een of andere manier vol. Ik merk dat mij dit de laatste tijd overkomt bij nummers uit het jaar 1968 - onverschillig welk deel van dit jaar waarvan de geleding mij nog glashelder voor ogen staat.
Nu horen bij een/de schildklierkwaal overgevoeligheid en onvoorspelbare emotionele uitbarstingen zoals ik de afgelopen jaren wel gemerkt heb.
Maar waarom nu - ik ben er toch "voor geholpen"...? Waarom 1968? Het is een jaar dat voor de meesten die het weergegeven zien een bepaalde lading heeft. Waarschijnlijk niet de lading voor wie het ook daadwerkelijk heeft meegemaakt en zelfs doorleefd heeft meegemaakt.

Jackie Wilson, Higher and higher

Het was voor mij persoonlijk een in bepaalde opzichten beslissend jaar maar daar zijn er wel meer van (geweest). Een intuïtie fluisterde mij in dat het met het leeghalen van mijn ouderlijk huis heeft te maken, iets wat mij emotioneel meer geraakt heeft dan de vandalisering van mijn eigen huis een paar maanden later.
Is het mijn weer enigszins ingezakte hoop ten aanzien van de Occupy-beweging die een verbeterde versie van "1968" leek te leveren? Nee, want zo gemakkelijk ligt de vergelijking niet.
Als vaker heeft Piet Paaltjens het wijste woord.


Mason Williams zonder orkest, enkel gitaar

De Olympische Black Poweruiting van 2012

Australische bokser Damien Hooper verscheen in de Olympische ring in Londen met een t-shirt waarop de Aboriginal kleuren. Dat mocht niet. Reclame voor een of andere bruine prikdrank mocht natuurlijk wel.
Het zal wel niet de geschiedenis ingaan, zoals men dat dan zo mediadramatisch noemt.

De martelmilitie van de Koninklijke Olie

Even voorstellen? De militie van de Koninklijke Olie in Nigeria - specialist in het neerschieten van "eigen" burgers, tevens in martelen. Het beeld is opmerkelijk - iemand van Shell heeft "gelekt" naar waakhondorganisatie Platform dat een rapport [pdf] over het financieren van milities of militairen door Shell in Nigeria heeft uitgebracht.

Een samenvattend artikel, een kranteartikel erover.

Veel is er al met al niet veranderd, zou men denken, nadat Shell het Nigeriaanse leger heeft geholpen bij de ver- of herovering van Port Harcourt in 1968.

Zie ook hier.

Waar de spoken onverstaanbaar zijn

Terwijl Bookchin enerzijds zo feilloos diagnostiseerde dat men in de Verenigde Staten geschift is en volslagen losgeslagen van geschiedenis die men niet kent, kon hij anderzijds niet loskomen van degenen die hij in zijn omgeving had. Ecofeminisme en verering van "de wildernis" - als hij het zo belachelijk vond, waarom negeerde hij het dan niet? Maar laat ik mij hier niet in verdiepen - hier is een tekst van zijn levensgezellin van de laatste decennia waarin wordt gesteld dat hij had gebroken met "het anarchisme". Het doet mij denken aan Louis Bähler over Felix Ortt toen deze zei dat hij zich niet meer als christen-anarchist wilde beschouwen: "dan pleeg je zelfmoord en daar zijn wij tegen." Het is ook niet gebeurd, Ortt heeft evenwel de termencombinatie eigenlijk niet of nauwelijks meer gebruikt na 1906.

Bookchin die geen anarchist meer was vanwege de gekte om hem heen...

Wat is eigenlijk mijn eigen positie ten aanzien van degenen die Bookchin tot aan zijn dood tergden? Ik stem in met zijn diagnose van reïficering en ideologisering van "de natuur" door de klasse die het kapitalisme op haar geweten heeft. De uitbuiting van mensen door mensen gaat aan de onderwerping van "de natuur" vooraf, is hiertoe de voorwaarde bij uitstek. En "de natuur" moet vooral statisch en beheersbaar zijn. Wie deze fetisjeert als de ideale wildernis waar "we" als mensen vooral naar "terug" moeten houdt er een variant van dit statisch natuurbeeld op na.

Het ecofeminisme is weer iets anders. Een aan een Egyptische godin gewijde tempel in de woestijn van Nevada, kan het losgezongener van geschiedenis? Toen ik er met Megan Rice was twee jaar geleden zei ik, onder de indruk van het landschap, dat het toch vreemd moet zijn zo op te gaan in een land waarvan je de geesten nooit zult verstaan. Tot mijn verrassing stemde zij met mij in. Kon het spiritisme juist in de Verenigde Staten opkomen bij gebrek aan geschiedenis, aan - voor sommigen of velen gevaarlijk klinkende woorden - binding met het land? Kunnen daarom mensen zonder Egyptische achtergrond in een gans andere woestijn een Egyptische godin vereren alsof zij universeel is?

Maar misschien is zij dat wel. Indian Springs en de Sekhmet-tempel is een plaats waar ik in gedachten kan vertoeven als Nederland en zijn eigen gekte en volheid mij te veel worden. De blik op het zwerk via de vuurplaats van de tempel vormt mijn desktopversiering.
Ik verwacht er niet de Grote Kladderadatsj van, van verering van de Moedergodin. Maar als vrijplaats is zo'n door Bookchin weggeworpen ecofeministische ruimte een Kleine Kladderadatsj, waar wellicht niet een Grote Omwenteling uit voortkomt, maar moet zij daarom dan totaal verworpen worden?

Chagos Lacrymosa

Het Ifield Community Choir met een Chagossiaanse versie van het Lacrimosa van Mozarts Requiem, hier aanklikbaar en te beluisteren. Op de foto zingt het koor het in de kathedraal van Chichester, 2011. De drummers zijn van Chagossiaanse achtergrond.

Lieve Coco

Viva a Guiné-Bissau, Xarhanga
Van wie is nu het origineel?


Sounsoumba, Oumou Sangaré


Chérie Coco, Daouda

Tolstojs Weg van het leven

De weg van het leven is een postuum verschenen verzameling aforismen of opmerkingen, thematisch geordend, van Tolstoj. Het is het laatste grote boek waaraan hji gewerkt heeft. Veel van de thema´s die hij in losse brochures behandeld heeft komen aan de orde. Pas nu, in 2012, is dit laatste boek (geredigeerd) in het Nederlands verschenen.

Een van de merkwaardigste tegenwerpingen die Tolstoj worden voorgehouden is dat zijn benadering van wat hij de christelijke leer noemt zo rationeel is. Als dit een geldig argument zou zijn zou alleen gezegd kunnen worden dat hij als rationalist zich in het geheel niet met het christendom bezig zou hebben hoeven houden. Maar zo is het niet. In feite spat het engagement van bijna iedere bladzijde af en de aforismen zijn te interpreteren als een katechismus van het christen-anarchisme zoals Tolstoj het ontwikkeld heeft. Als inleiding in dit christen-anarchisme aanbevelenswaardig en de vertaler beveelt de uitspraken aan voor deze tijd met de gedenkwaardige woorden: “ja, eigenlijk heeft Tolstoj gelijk”. Ik moet zeggen dat ik Tolstoj als (naar stijl) Wittgenstein-avant-la-lettre beter waardeer dan zijn brochurebetogen. Op de inhoud kom ik nader terug.

- Lev Tolstoj, De weg van het leven. Vertaald door Arthur Langeveld. Utrecht: Bijleveld, 2012. Prijs: 24,50 euro.

Zelfverbrandingen in Tibet

Iets meer aandacht, maar niet veel meer, dan de Israelische zelfverbrandingen krijgen de zelfmoorden van Tibetanen, meestal monniken of nonnen. Een overzicht van de afgelopen jaren. Vertel mij wat u belangrijk vindt...

Het veelzeggend zwijgen van een Nobelprijswinnares

De Rohingya, moslims in wat nu een provincie van Birma is, Arakan, zijn bij de onafhankelijkheid van dit deel van voormalig Brits-Indië niet als ingezetenen erkend. Een schande die nog steeds niet ongedaan gemaakt is, iets waarover Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi ook het zwijgen toe doet.

Afgelopen weken zijn tienduizenden Rohingya in concentratiekampen "gehuisvest" nadat er pogroms tegen hen waren georganiseerd waartegen het regime verder niets onderneemt. Integendeel, het zet militairen in om mee te doen.
Omdat het moslims zijn zullen ze van "de internationale gemeenschap" die net zo juichend blij is over de Democratisering van Birma geen sympathie krijgen.

Meer over de Rohingya van een organisatie die ook de Mainstream Media zover heeft gekregen aandacht te besteden aan het geweld tegen de Rohingya.
Dat natuurlijk naar de beste koloniale tradities als "interetnisch geweld" wordt aangeduid.

De kamer leeg, de radio stil

Walking down Kensington High Street, Dead Sea Fruit




We shall overcome, Pete Seeger

Het is tenslotte 14 augustus - 45 jaar al...

De mooie anarchie van weleer

Ernst Stern huldigt de opmerkelijke visie dat "Israel", het joodse volk, tussen 135 en 1942 vreedzaam en staatloos is geweest en daarmee een toonbeeld van anarchie.
Een mooi idee, maar het kon waarschijnlijk alleen gezegd worden omdat het voorbij is, zelfs als het klopt.
Joodse terreuraanslagen in Palestina vonden al voor 1942 plaats, dus dat jaartal (ik veronderstel dat Ernst Stern naar Palestina verwijst) klopt in ieder geval niet.

Maar laat het waar zijn, welke jaartallen men er ook omheenweeft. Israel is apocalyptisch de andere kant opgezwenkt. Eerlijk gezegd voel ik mij dagelijks gebiologeerd door de aankondigingen uit Tel Aviv van oorlog tegen Iran. Deze dreigementen worden in de staatsmedia laconiek opgenomen. Ongeveer even laconiek als de twee mensen die zichzelf verbrand hebben in Tel Aviv voor kennisgeving zijn aangenomen de afgelopen weken.

Het is niet zo moeilijk te zien dat de dreigementen van Netanjahoe vooral zijn bedoeld om binnenlandse onrust het zwijgen op te leggen - oorlog is altijd goed lijkt het, ook al werkt het praatje van de "existentiële bedreiging" niet zo goed als mensen zich toch al in brand steken uit wanhoop. De andere overweging van het regime zullen de verkiezingen in de VS zijn: Obama zal niet het staaatsmanschap opbrengen Israel tot de orde te roepen, en zo wel - dan, zal een afweging zijn, winnen de Republikeinen. Niet dat het veel uitmaakt.
Ach, die anarchie - nooit gedacht dat we haar achter ons hadden.

Tuig van de Richel

De volgende (laatste?) ploeg op de Richel kiest de voordehandliggende naam die ik niettemin niet zou hebben durven laten vallen. Zij hebben betere internetverbinding dan ik doorgaans in mijn trailer, en wat een huisvesting op dat ponton (jaloers? Ik? ja....).

Dode lente maar dan toch ook weer heilzame opwarming

De hop en de griel waren vogels die uit Nederland aan het verdwijnen waren, vernam ik uit mijn biologieboek als scholier. De turkse tortel en de steltkluut stonden daar dan weer tegenover.
Dit seizoen is voor het eerst weer een broedgeval waargenomen van Upupa epops. Er moet meteen bij gezegd worden dat de kans op echte terugkeer gering is, de soort loopt overal achteruit. Ik was toen ik het las nog even zo naïef dat het misschien om het verdwijnen van de biotoop ging, maar het zit met de hop als met de bijen: insecticiden. De dode lente zoals voorspeld door Rachel Carson is nog steeds op weg.

En voor de griel geldt hetzelfde nu ik er toch naar zoek.
Mijn vroege middelbareschooltijd valt ongeveer in de tijd waarin Bookchin zijn Synthetic environment schreef en Carson haar Silent spring.

En met het onthullen van de broedplaats van het hoppenstel lijkt mij de kans van terugkeer op die plaats juist wel verkeken.

Dans op de muziek?

Rock on, David Essex. Een nummer dat ik niet uit zijn tijd ken.


Grand hotel, Procol Harum


Dance to the music, Brown Sugar feat. Clydie King

Zomerbeeld 2012 - 4

Vrije psych

Tot mijn verrassing blijkt er dan toch nog een kritische beroepsorganisatie voor een bepaalde academisch gevormde beroepsgroep te zijn: De Vrije Psych. Voor de zieleknijper.
Het nieuwsarchief is actief, voor het overige ziet het er helaas niet uit als een springlevende organisatie.

Robert Kurz

De link naar Exit! heb ik een tijd geleden verwijderd. De schrille pro-Likoedtoon ergerde mij al een tijd en de druppel werd gevormd door malle opmerkingen over de bezettingsbewegingen van 2011 en nu. Ik volgde de site nog wel omdat ik wilde zien of de kritische theorie er niet geheel overboord gegooid werd. Ik moet het wel zeggen omdat het wellicht mijn fout is dat ik pas nu kennis neem van het bovenstaande.
Robert Kurz is 18 juli jongstleden overleden.
Hetgeen mij uiteraard verdrietig stemt.

Schwarzbuch Kapitalismus [pdf]

Free Pussy Riot

Een feministisch anarcho-punk collectief dat plotseling de lieveling is van "de internationale gemeenschap" - van Madonna via Amnesty International tot het Britse regime... Moeilijk, ik geef het toe. Stephen Hayes doet een poging. Mike Whitney is uitgesprokener, gebruikt de term "nuttige idioten".
Te rade gaand bij Infoshop trof ik dit aan, ontleend aan Common Dreams en eigenlijk uit The Guardian.

Enfin, Free Pussy Riot. Omdat niemand opgesloten hoort te worden, al was het maar alleen daarom al.

Een getuige van het Manhattan Project

Sr. Megan Rice bij haar voorlopige invrijheidsstelling. Zij spreekt in het algemeen heel zacht en is ook hier moeilijk te verstaan.Een transcript:

Your assistance is much appreciated. You have the mission of spreading the truth. The truth will heal us and heal our planet, heal our diseases, which result from the disharmony of our planet caused by the worst weapons in the history of mankind, which should not exist. For this we give our lives — for the truth about the terrible existence of these weapons.

Which has only escalated in the last seventy years. I was aware of it before it was even made, because I was 82, when I was nine years old I was aware that a huge secret thing happening three minutes from where I lived in Manhattan. The man next door was a physicist and a mathematician, his name was Dr. [Seeley Katt?]. Next door, as near as that door is, to our apartment. We knew he was doing something secret in his work. He couldn’t even tell his wife what he was doing, nor his daughter. To me, that the first message that here must be something very evil happening, because how could a husband keep something secret from his wife or children, or vice versa. This secrecy has predominated this industry. This is why the whole country and whole world has not stopped it, it’s gone on for seventy years.

We have the power, and the love, and the strength and the courage to end it and transform the whole project, for which has been expended more than 7.2 trillion dollars. Which has gone into that which is only to be transformed and regretted.

Reconciliation is available. Relying on all people of good will, creation, god’s life, we are all sacred and we will together respond and keep our planet sacred, alive, whole and healthy by transforming this into sustainable alternatives — which exist. To create better jobs! a cleaner environment! and a future for the seventh generation.

When asked if it was easier to get onto the property than she thought it would be…

Far easier! We were led, miraculously. (pause) But it was difficult. But we had to — we were doing it because we had to reveal the truth of the criminality which is there, that’s our obligation.

How’s it feel to be free again today?

More empowered to continue with the great people of humanity and all creatures in transforming this into life-sustaining and enhancing alternatives.

The video ends with Mike exclaiming from the midst of a group hug:

Nuclear weapons will be eradicated as antichrist scourge from the earth soon! Isaiah will be vindicated, weapons will be destroyed, warmaking will be abolished!

Amen!

Slaat op de pannen!

Intussen, in Canada - ondanks de zomer (die ter plaatse wel heet en zonnig is) - gaat de actie tegen het regime door, soms op een laag pitje, soms op een hoger.
Aan het eind van de zomer wordt overdrachtelijk vuurwerk verwacht.

De Ploegscharenbeweging

Een paar dagen geleden werd onze dierbare Megan Rice gearresteerd bij eenactie in de opslag van kernwapenuranium in Oak Ridge, Tennessee. Zij is voorlopig vrijgelaten, raakte ernstig onderkoeld in de cel.

De tortel zingt de blues

De geluiden op en om de boerderij roepen bij mij bepaalde songs op. De roep van de Turkse tortel "boekoes of bloe|s"

Beaucoups of blues, Ringo Starr

Altijd als ik op de fiets stap schiet mij dit te binnen. Weet niet hoe het komt, heb eigenlijk niets met dit nummer. De versie van The Dells.

It's not unusual, Dells

En dat het hanegekraai dit losmaakt spreekt vanzelf.
Fietsend door een dorp op Kreta waar ik het gekraai hoorde hief ik het aan, "Good morning, good morninGe", de dorpelingen dachten dat ik hen groette en groetten terug, zeven uur 's avonds.


En de stier in de stal roept Rockin' Billy op, die heb ik hier al eens gehad meen ik.

Het origineel dan, zonder geloei
Är du kär i mig ännu, Klas-Göran, Lill-Babs

De kerk en de megakerk

Een eenvoudige maar gemakkelijk over het hoofd te ziene waarheid: Matth. 18:20 zegt:

Waar twee of drie in Mijn naam bijeen zijn, daar ben Ik in hun midden.

Twee of drie. Dus niet tweehonderd of drieduizend. Het verschil tussen een kerk en de Kerk.

Als je benen maar geschoren zijn

Ik heb geen zin er op de een of andere manier naar te verwijzen verder: zeven gearresteerde vrouwen hebben de politie van Toronto aangeklaagd omdat ze profiled waren als hebbende harige benen.
Ik weet hier werkelijk verder niets meer op te zeggen.

Moleculen die op leven zouden kunnen wijzen - en wat dan?

Nieuws dat mij ontgaan moet zijn, een kleine vier jaar geleden: methaan opgespoord (langs spectroscopische weg neem ik aan) op een verafgelegen planeet.
Mars kon vervolgens niet achterblijven, en inmiddels is het gas ook opgespoord op andere planeten in "ons" zonnestelsel.
"Ons".

Waarom blij zijn met het vinden van sporen van mogelijk leven elders als het leven op "eigen" planeet niet gerespecteerd wordt? Als er geen sprake kan zijn van een "wij" die een "eigen planeet" hebben?