Chris Hedges over de corporale "cultuur" aan de "betere" universiteiten in de Verenigde Staten. De etymologische overeenkomst tussen corps en corporatie is niet toevallig.
Voor mij is het nieuw, berichten over zogenaamde ontgroeningsrituelen, meende naief dat dit gedoe vooral Nederland teistert. Ik heb tegenover het corps gewoond, maar het was in die dagen een beetje zielig - "de jongens" waren bij "de meisjes" ingetrokken - het getij was niet gunstig voor het corps in de jaren zeventig. En toen kwam de tijd dat het koeioneren van jongelui die uit alle macht zo graag "er bij" willen horen weer kon, juist omdat stront drinken bij dat er bij willen horen hoort.
In het artikel van Hedges komen twee mij onbekende termen voor die ik dan ook bij u onbekend veronderstel: hazing, wat op de rituelen van het zogenaamde ontgroenen blijkt te slaan [sterke maag aanbevolen] en Greek organizations, die alleen de letternamen met het Grieks gemeen hebben.
Misschien heeft de negentiende eeuw in Nederland alleen al zo weinig literatuur van belang opgeleverd door deze rituelen waar de dominee-dichters ook aan moesten meedoen uiteraard. Heeft François HaverSchmidt er aan meegedaan? Felix Ortt heeft een toneelstuk geschreven waarin de studentikoze "jongens" het nodig vinden collectief "naar de hoeren" te gaan. De hoofdrolbekleder pleegt uit wroeging zelfmoord. Een literair hoogstandje is het niet, maar het schetst waarschijnlijk de allesbehalve hoogstaande zeden van de hooggeplaatsten van de negentiende eeuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten