Bomans schreef ooit over wat je toen beslist nog niet de DDR mocht noemen, dat men er meer de prijs betaalde voor het Herrenvolk dat een Derde Rijk had gesticht dan in West-Duitsland. Misschien.
Maar "de prijs" is pas echt betaald door de etnische Duitsers die ten oosten van de Oder-Neisse woonden, de streken die op de Europese taalkaarten van de naoorlogstijd plotseling homogeen groen zagen. De blauwe stukjes Joegoslavië en Hongarije waren vergeten, en Roemenië had tot in de jaren negentig ook echt nog een Duitse minderheid van belang.
Voor degenen die alleen op grond van het feit dat zij inmiddels in het "verkeerde" land woonden geïnterneerd en verdreven zijn gold geen medelijden laat staan compassie. En het was natuurlijk al helemaal "fout" om te zeggen dat de behandeling van deze Duitsers wel erg sterk leek op wat (de) Duitsers namens het naziregime hadden gedaan.
Oorlog wordt nooit om "humanitaire redenen" gevoerd.
De "leeggemaakte" gebieden werden opgevuld met op hun beurt verdreven Oekraïners uit Galicië in Polen of Polen die uit de door de USSR geannexeerde Oostpoolse gebieden woonden (zoals Lwów). OOk weer ee ngedwongen volksverhuizing.
Een beschouwing over een boek gewijd aan deze grootste verdrijving uit de geschiedenis van Europa. "Ordelijk en humaan". Het had vanochtend in de krant kunnen staan, over Afghanistan, Irak of Libië. Stond het niet in de krant in 1995 over de verdrijving van de Serviërs uit Kroatië? [Neen, het is geheel weggemoffeld].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten