De Tweede Golf als niet-ingeloste belofte... misschien moet men jong genoeg zijn - de Golf eigenlijk niet als belofte meegemaakt hebben om het mislukken ervan te kunnen constateren. Dolle Mina presenteerde zich in Nederland al snel als antikapitalistisch, maar het idee, het gehele discours, is gaandeweg verdwenen. In de plaats ervan kwam het post-sociaal-democratische idee van "participatie": vrouwen moesten "meedoen". Waaraan? Hoezo "mee"? De vragen werden al niet meer gesteld.
Het gevolg of vervolg: vrouwen mogen concurreren met mannen op "de arbeidsmarkt", de lonen zijn fijn geëmancipeerd door het wegvallen van het kostwinnersidee. Iedereen "meedoen", niks opvoeden, dat kan uitbesteed worden - aan "marktspelers". De Tweede Golf als verdere uitbreiding van de kapitaalsverhouding, wie durft het te zeggen? Willem Schinkel doet het, in andere woorden. Wonderlijk te zien hoe de constatering als bevrijding aandoet. En tegelijkertijd is het een adstructie van de identiteit van de Nederlandse (en andere) politieke partijen, iets wat ik speciaal GroenLinks als voortzetting van ooit-oppositionele partijen zal verwijten. Niet dat het een complot is, het is een gelijkschakeling onder de vlag van wat ooit oppositie was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten