28 juni, 2012

Blij dat ik rij


Het werk van Bernard Charbonneau is mij eerlijk gezegd (nog) onbekend. Door Jacques Ellul wordt hij enerzijds als medestrijder en geestverwant genoemd maar ook als leermeester.
Een beschouwing naar aanleiding van zijn boek met de onvertaalbare titel L'hommauto - "Hitler heeft Parijs niet verwoest, dat heeft Citroën gedaan" - een titel die mij wel de ongelooflijke stickers van de jaren zeventig in herinnering brengt: "Blij dat ik rij" - een burgermannetje met als onderlijf de wielen van zijn autootje. Het was een actie tegen het kabinet-Den Uijl dat aan automobilistjepesten geacht werd te doen.
Ik verwachtte het ooit te zien achterop een invalidenwagen, "liefst" bij iemand die niet meer kon lopen dankzij een auto-ongeluk. En jawel hoor.
Charbonneau komt nog ter sprake verder, vraag alleen niet wanneer.

Geen opmerkingen: