En die vriend die daar bij je is...

He'll have to go, Solomon Burke


Never gonna give you up, Lyn Collins


Song of my father, Richard "Groove" Holmes

Mongolië voortgestoten in de vaart der volkeren

Mongolië is ontdekt als te exploiteren gebied en dat betekent bedreiging van een leefwijze die overoud lijkt. Nomaden worden naar de stad gedreven waar zij alsnog arm kunnen zijn. En partijen waarvan het de vraag is of zij van elkaar verschillen bekvechten over de uitverkoop van "grondstoffen" aan "investeerders". De corruptie druipt eraf. Kortom, het land is degelijk opgenomen in de Markteconomie. Wonderlijk straatbeeld: een Frans citaat in steenkolenengels met een omcirkeld aatje.*) Ja, natuurlijk vindt de fotoredactie dit spannender dan een mogelijke tekst in Cyrillisch of misschien zelfs wel Mongools alfabet.

Bij de verkiezingen van afgelopen donderdag 28 juni heten de Democraten gewonnen te hebben. Zij beschuldigen de postcommunisten ervan het land uitgeleverd te hebben aan mijnbouwgiganten. Zelf gaan zij dat natuurlijk niet meer doen.

Een Nederlandse site gewijd aan Mongolië vertoont geen teken van leven na 2008.

*) Dat het geen authentiek citaat van Voltaire is stond mij voor de geest, maar het is blijkbaar erger, lees ik bij Willem Schinkel. Het is door Evelyn Beatrice Hall in 1906 toegeschreven aan Voltaire en is dus oorspronkelijk inderdaad... een Engelse tekst:

I disapprove of what you say, but I will defend to the death your right to say it.

De nieuwe democratie, p.199

De geest van 1968 in México

Het klinkt redelijk braaf en eigenlijk is het dat ook: studenten in México gaan de straat op tegen het gebrek aan democratie - tegen de monopolisering van de televisie en andere massamedia door de macht. Misschien is het te laat, vertrouwen stellen in verkiezingen leidt altijd tot teleurstelling maar de geest is wel uit de fles - dit in een land waar enorme moordpartijen plaatsvinden in verband met drugshandel waarbij de macht zelf betrokken is.
Meer hier en hier.

En ondanks alle legendevorming achteraf: "1968" draaide wereldwijd om "meer democratie" - en 2011/2012 is in dat opzicht niet anders.

Blij dat ik rij

Het werk van Bernard Charbonneau is mij eerlijk gezegd (nog) onbekend. Door Jacques Ellul wordt hij enerzijds als medestrijder en geestverwant genoemd maar ook als leermeester.
Een beschouwing naar aanleiding van zijn boek met de onvertaalbare titel L'hommauto - "Hitler heeft Parijs niet verwoest, dat heeft Citroën gedaan" - een titel die mij wel de ongelooflijke stickers van de jaren zeventig in herinnering brengt: "Blij dat ik rij" - een burgermannetje met als onderlijf de wielen van zijn autootje. Het was een actie tegen het kabinet-Den Uijl dat aan automobilistjepesten geacht werd te doen.
Ik verwachtte het ooit te zien achterop een invalidenwagen, "liefst" bij iemand die niet meer kon lopen dankzij een auto-ongeluk. En jawel hoor.
Charbonneau komt nog ter sprake verder, vraag alleen niet wanneer.

Nederlands laatste koloniale oorlog tot heden

..tenzij de bezetting van Curaçao van 1969 als zodanig telt...
Een televisieprogramma van de VPRO over een slachtpartij tegen "stammen" die zich niet naar de wens van het "wettig gezag" gedroegen op Nieuw-Guinea, 1956.

De Obano-opstand.

Qaanaaq

In de winter van 1953 besloot het regime van de Verenigde Staten van Amerika dat de aanwezigheid van Eskimo's in de omgeving van hun basis in Thule op Groenland ongewenst was.
De bewoners werden 31 km noordelijker "geherhuisvest" in Qaanaaq, noordelijkst gelegen vaste woonplaats ter wereld.
Anno 2012 wonen er meer dan zeshonderd mensen. Het is niet de verdienste van de VS.
Misschien is de idee van "een Afrikaan op Groenland" gezien de ongewenstheid van inheemsen rond de basis nog niet zo gek als ik eerst dacht.

De Monsantostaatsgeep in Paraguay

Documentatie over de achtergrond van de staatsgreep in Paraguay.

Een van de redenen waarom het regime in Washington het "gezicht" van Wikileaks achter de tralies wil is bijvoorbeeld de onthulling van de plannen tot een staatsgreep tegen de bevrijdingstheoloog Lugo in Paraguay. Dus de tweede Latijnsamerikaanse staatsgreep van Obama is goed voorbereid. Om de woede van de buurlanden te kunnen weerstaan moeten de putschisten wel de steun van Washington hebben.

Interview met Lugo toen hij nog moest beginnen.

Soedan - de politieke economie van het bankroet

Onrust over "bezuinigingen" in Soedan, waar de subsidie op de olieprijs is afgeschaft.
Soedan heeft een traditie van democratische revoluties - 1964, 1985 - die vervolgens door militairen om zeep worden geholpen.
Maar nooit dispereren.
Belangwekkend artikel van een belangwekkend weblog gewijd aan Soedan (in het Engels).

Staat van beleg - het 1973-gevoel

Los Calchakis


Etat de siège, Costa-Gravas, profetische film. Met Engelse inbeeldvertaling.


Tragoudia tis fotias, Theodorakis en vele anderen, 1974

De geschiedenis herhaalt zich niet. Toch geeft zo'n staatsgreep in Paraguay, die trouwens nogal lijkt op die van Honduras in 2009 en die even ongestraft verloopt, net als die in Haïti in 2004, associaties met bijna veertig jaar geleden. De preventieve contrarevolutie.
Toch ook dagen die de val van rechtse dictaturen in Europa zagen, in Portugal, Griekenland, Spanje.
Twee lange films.

Staatsgreep in Paraguay

Bezettingsacties van landlozen in Paraguay hebben vandaag geleid tot een parlementaire staatsgreep tegen president Lugo, de bevrijdingstheoloog die een einde leek te maken aan meer dan zestig jaar dictatuur.
De organisatie van Zuidamerikaanse landen Unasur erkent de staatsgreep niet. Ongetwijfeld erkent Washington deze wel.
En het verzet op straat en op het land?
Het 1973-gevoel...

Stop Shell

Gloednieuwe actiesite van Greenpeace tegen olieboren in het Noordpoolgebied.

Ayahuasca

De trucs die je moet uithalen om niet-Engelse (en niet-Nederlandse) zoekresultaten te krijgen...
Maar goed, een site in het Spaans met heel herkenbare "inheemse" medicijnen (verscheidene planten heb ik zelf in de tuin gehad zo te zien) - maar natuurlijk niet de Ayahuasca, die groeit alleen in het diepe woud.
(Naar aanleiding van Jay Griffiths)

Landbouwactiekamp Den Bosch 5-9 juli 2012

Van 5 tot en met 10 juli organiseert ASEED in het zuiden van Nederland een 6-daags kamp met praktische workshops, trainingen, discussies, lezingen, sprekers, en actie voor goede ecologische initiatieven, alternatieven voor industriële landbouw, voor een andere voedselketen, tegen gentech en vleesindustrie, en meer…

Weet jij waar jouw eten vandaan komt? Wil jij ook de voedselproductie in eigen handen nemen en helpen om de voedselketen tussen boer en consument korter maken? Meer weten over de strijd tegen gentech en industriële landbouw die wordt gedomineerd door grote bedrijven? Wil je acties organiseren tegen de vleesindustrie en de import van diervoeder? Ben je ook geïnteresseerd in het produceren van je eigen voedsel op een duurzame, klimaatneutrale, autonome en sociale manier? En niet bang om vieze handen te krijgen in een workshop? Dit en meer komt aan bod tijdens het kamp. Dit is een uitnodiging voor activisten, slow-foodies, boeren, tuinders, studenten, dierenvrienden en mensen die vaardigheden over duurzame landbouw willen leren en uitwisselen. Zet het in je agenda en kom meedoen!!
Landbouwactiekamp in Den Bosch.

Het paradoxale van helemaal okee zijn

Seksisme, racisme of homofoob gedrag wordt hier niet getolereerd.

Een kraakcafé is het niet meer maar de Klinker in Nijmegen heeft nog wel de juiste toon. Dit (ongeveer, weergegeven uit geheugen) staat er op wat je het menu zou kunnen noemen, of de presentatiefolder. Ik heb geprobeerd te reconstrueren waarom zo'n tekst mij buitengewoon ergert. Ik meen wat antwoorden te hebben.

- In de eerste plaats de geïmpliceerde beschuldiging ten aanzien van alle andere gebruikssalons, om ze zo maar even aan te duiden. Daar worden seksisme, racisme en homofoob gedrag volop getolereerd. Hier niet. Wij zijn beter.

- De pretentie beter te zijn dan anderen vind ik al niet verenigbaar met anarchisme. Erger is de pretentie als enige niet-seksistisch, -racistisch of -homofoob te zijn. En hier hoort dan de pretentie bij:

- Degene(n) die racisme, seksisme of homofobie constateren plaatsen zich al bij voorbaat boven degenen die in principe verdacht zijn - oftewel iedereen die zomaar komt binnenlopen. Wij weten hoe het hoort, van jou is het maar helemaal de vraag. We houden je in de gaten.

- En hier komt het paradoxale van bij openlijke belijdenis uitgesproken antiracisme, -seksisme en -homofobie naar voren.
Het wedstrijdelement in okee zijn eindigt er in dat het ergste machismo de overhand heeft: de grote bek, degene die zeker weet okee te zijn en die zeker weet dat jij het niet bent. Argumenteren is niet aan de orde. Sterker nog, jij hebt je bek te houden. De grote bek wint altijd.
Zo zijn we weer thuis in de kraakcultuur zoals die misschien wel tientallen jaren, drankdoortrokken en wellicht ook voorzien van andere middelen, heeft rondgewaard.
Judith Metz heeft beschreven hoe dit eindigt in bar en boos seksisme en homohaat (Het gekraakte ideaal).

Ik denk haast dat deze implicaties totaal niet overdacht zijn bij het plaatsen van zo'n opmerking.
De moed om deze gewoon achterwege te laten, je bezoeksters in het bijzonder en de mensen in het algemeen te vertrouwen tenzij dit ongegrond blijkt is zo te zien nog een stap te ver.

Lentebeeld 2012 - slot

Haagwinde in Nijmegen.

De schijn van democratische gezindheid opgegeven

De Karamanlispartij Nea Dimokratia heeft waarschijnlijk op een haarbreedte verschil de status van grootste partij binnengehaald bij de herhalingsoefening van de verkiezingen in Griekenland. Een haarbreedte die een bonus van vijftig extra parlementszetels oplevert waarmee de "pro-Europese partijen" de verkiezingen gewonnen heten te hebben. Een zucht van verlichting in Berlijn en op de beurzen. Het verdere ontmantelen van Griekenland kan doorgaan.

De vanzelfsprekendheid waarmee de machthebbers iedere verwijzing naar de geest van de democratie achterweg laten en openlijk de dictatuur van "de markten" volgens parlementaire procedures toejuichen wekt in de opinieindustrie allang geen verbazing meer. Dat de "parlementaire democratie" een afgelopen zaak is hoeft nergens ter sprake te komen. Er is aan de procedures voldaan en dat is voldoende. Vijftig zetels extra voor enkele tiende van procenten meer, dat is een mandaat voor het afbreken van Griekenland.

Voor de Arabische wereld was "de democratie" in de metropolen allang niet belangrijk. De uitslagen in Algerije en de rompstaat Palestina dienden genegeerd te worden want het volk koos niet wie ze moesten kiezen. Iets dergelijks gold overigens ook al bij referenda in Denemarken en Ierland: bevalt de uitslag niet dan wordt u onvriendelijk en dringend verzocht alsnog voor de gewenste uitslag te zorgen. De verkiezingen in Egypte zijn zonder commentaar vanuit de imperialistische burchten tot oefening in onbelangrijkheid gemanoeuvreerd.

De preventieve contrarevolutie in volle gang. En wat is het antwoord van degenen die de democratie per ongeluk wel serieus nemen?
De beweging van geprecariseerden gaat door - in Canada, Italië (fotootje, 14 juni), Spanje - dus waarom niet in Griekenland of Egypte?
De hoop blijft.

Vermalen door de raderen der industrie

Working man, Dubliners


Crushed by the wheels of industry, Heaven 17


Working with fire and steel, China Crisis

Zeehondenmoord in Canada

Teken even.

Amnesty Nederland, gesubsidieerd verlengstuk van Westminster

Amnesty Nederland sms't:

Syrië: stelselmatig geweld tegen burgers moet stoppen. Roep Rusland op mee te werken aan de oplossing van het conflict. Protesteer! SMS JA naar...

Misschien heb ik wel eerder een dergelijke schaamteloze ondersteuning van het regime in Washington binnengekregen van Amnesty (Nederland) maar het precieze onderwerp is mij dan ontgaan. De humanitaire interventie in Libië werd als ik het mij goed herinner ook gesteund door dit genootschap.

Is Amnesty altijd een verlengstuk geweest van het Britse imperialistische regime? Een voormalige Ierse gevangene die geadopteerd was geweest door Amnesty vertelde mij zelf dat de club in laatste instantie Brits-gouvernementeel is ingesteld. Dan was het op zich nog een wondertje dat hij erkend was als gewetensgevangene. Dat het regime in Westminster koloniaal geweld tegen Syrië in de zin heeft is duidelijk. Vanuit het Witte Huis kan er blijkbaar nog niet direct toe worden opgeroepen. Of dit iets met het verkiezingscircus te maken heeft is onduidelijk.

Er zijn voor mij allerlei redenen dit hoog op te nemen.
In verband met Syrië een reis door Christelijk Syrië, vijftien jaar geleden inmiddels - een mooi land met ongelooflijk aardige mensen, waarbij ik allerwegen vernam dat hoe repressief het Baathbewind ook is, het alternatief te beangstigend is om zelfs maar aan te denken: men hield liefst de duivel die men kent...
Maar de destabilisering namens Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten (en blijkbaar ook Israel, waar men ook het eigen belang niet meer rationeel kan afwegen) vindt grootschalig plaats. De dagelijkse propagandaberichten over burgeroorlogstoestanden vliegen de nieuwsconsument van de staatsmedia om de oren. Over Jemen, Bahrein, het "bevrijde" Libië wordt geen bulletin plotseling onderbroken voor weer eens een bloedbadbericht. De campagne heeft een duidelijk doel.
De laatste seculiere Arabische regering moet omvergeworpen worden.

Amnesty speelt hier zijn onbescheiden rol in.
Ik weet het antwoord op de eerste bovengestelde vraag nog wel. Ik heb als actief lid van het Biafra Actie Comité het ontstaan van de Nederlandse tak van Amnesty op de voet kunnen volgen. De zaak waarvoor het BAC stond was weggevallen na de onvoorwaardelijke capitulatie, Amnesty trok de ons ter beschikking gestelde ruimte in en nam deze op den duur over. Het was toen een vrijwilligersorganisatie. De naar het leek onvermoeibare drijvende kracht achter AI Nederland toen, Lidy Horowitz, ontpopte zich tot ere-medelid van het BAC door ook een of meer nachten voor stencilwerk op te offeren.

Dit is tweeënveertig jaar geleden, ik help u maar even omdat u het jaartal van Biafra wellicht niet uit het hoofd kent. Amnesty Nederland is een ambtelijke op indirecte subsidie drijvende organisatie geworden in een duur "representatief" geacht grachtenpand. De integriteit van het streven is er niet direct mee gegroeid. Ik zal er maar niet verder op doorgaan.
Die sms-handtekeningen zet ik niet meer.

Diggers anno 2012

Nieuws en site om opgetogen van te worden: Diggers anno 2012 in Engeland.

Mark "Nogsy" Newman

Gisteravond is Mark Newman, "Nogsy", Northern Souldeejay, toch nog onverwacht overleden.
De laatste nummers waar hij mij bekend mee heeft gemaakt.


Baby, I need you, Manhattans


Watch out, Pat Lewis


Unlucky girl, Patience Valentine

Rust zacht, soulmate.

Waterstaatkundige observaties - 4

Het zou opmerkelijk zijn geweest: opmars van duindoorns in de Haarlemmermeer op terrein, opgegeven voor de landbouw. Hier constateer ik het nog in volle naïviteit.

Maar het ligt anders. De struwelen die ik waargenomen heb vanuit de bus danken hun aanwezigheid aan het storten van kalkrijk zand - dat als ondergrond moet dienen voor een verdubbeling van rijbanen op de weg Nieuw-Vennep - Lisse.
Zeker, de natuur vindt haar weg. Maar de bedoeling is het niet.

De angstwekkende boodschap van Jezus van Nazareth

[Y]ou might ask, if when it comes to politics, an anarchist stance is what Christ’s teaching and example demands from its followers, why are so few Christians also anarchists? There are many elements to this answer. For one, what Jesus asks of us is seen by many as simply too demanding, too ambitious, too utopian. Several layers of official theology have also claimed that Jesus didn’t really mean this for us here and now, but only for the hereafter (as if there would be any point voicing such demands if that was the case, to convey but one response to this copout). Indeed, it’s difficult not to agree with Christian anarchists that Jesus’ radical political demands were betrayed by almost all official churches and their theologians as they became more established and institutionalised. What Jesus calls us to is scary in that it is unknown. It seems easier to “stay with the devil we know”. To follow Jesus requires faith in love, faith in the power of love to transform human relationships. In short: it seems near impossible, and the official churches have worked hard to convince us that Jesus didn’t really call us to such a radical political path anyway.

Alex Christoyannopoulos stelt de vraag: Horen christenen anarchist te zijn? Een bescheiden "ja" is het antwoord - het bovengeplaatste citaat zegt het al.

Er valt veel meer te zeggen en D.V. zal ik dit binnenkort doen.

Gestrand op een eenzaam eiland

Sally Goodin, Bill Monroe & Doc Watson


Washed ashore (on a lonely island in the sea), Platters


With this ring. The Platters zijn voor mij heel erg voorjaar 1967, en nog de nazomer van dat jaar (bovenstaand nummer). Later zouden deze nummers tot Northern Soul verklaard worden.

Fochteloërveen

Als je het kampeerterrein Tot Vrijheidsbezinning in Appelscha in noordelijke richting afloopt nader je het Fochteloërveen. Een gebied dat in ieder geval J.J. Hof inspireerde tot de natuurstudie.

Aan het terrein is een site gewijd, waarop nieuws over zeldzame terug-van-weggeweeste soorten als kraanvogels en raven.
Iets om te volgen.

Duurzame Shell

Een filmpje van Greenpeace dat op last van Shell van YT verwijderd is. Dat de spreker zich met zijn accent alleen al voor gek zet was het punt niet.

Site van Milieudefensie (in het Engels) over Shell in Nigeria.

Denk je even niet aan Vietnam

Dow Chemical, makers van Agent Orange, uitroeiers van de bevolking van Bhopal, oplichters van de nachthemel over een groot deel van Zeeland - vrienden van de Sport.
Geloven zij het zelf?
Ja:

Dow’s focus is to provide sustainable solutions to our customers, to lessen the impact on our environment and to work to help solve some of our world’s most pressing issues.

Hier staat een mensenverstand bij stil.

Filmpje: laatst bekende filmopname van de kouprey, het wilde bosrund van Indo-China, waarvan Dow de biotoop heeft helpen "ontbladeren".

Zelfverbranding, de ongewenste demonstratie

Toen Biafra capituleerde, begin 1970, waren er enkele scholieren in Frans-Vlaanderen die zelfmoord pleegden uit wanhoop over de wereld.
Ik kan u niet de naam van de eerste scholier die tot deze daad overging noemen, laat staan van de anderen. Wellicht als ik mijn archief op orde heb, het moet te achterhalen zijn. Hoe het ook zij, ik ben zijn daad niet vergeten en ik begreep het gevoel wel van de onverdraaglijkheid van zoveel wreedheid op de wereld. Er volgden enkelen en de pers vond dit "kopieergedrag".

Ja, Jan Palach heeft ook navolging gekregen en zijn navolgers hebben blijkbaar niet zoveel propagandistische waarde gehad - zij zijn naamloos, kopieergedrag.
Kennen wij de namen van de monniken in Vietnam die zich in brand staken?
Weten wij de naam nog van de Iraanse vluchteling die zich vorig jaar op de Dam in brand stak? Doe het gangbare schandelijke woord "asielzoeker" in de zoekmachine en u krijgt zijn naam niet. Op het woord "vluchteling" komt deze wel tevoorschijn: Kambiz Roustayi. Nee, ik wist het ook niet meer.

Hebben wij de naam paraat van de Tunesische academisch geschoolde marktkoopman, wiens zelfverbranding naar verluidt heeft geleid tot de opstand in dat land? Als ik zijn naam zoek, Mohamed Bouazizi, kom ik al een voorbeeld tegen van een tweede wanhopige die zich in brand heeft gestoken. Zelfs het feit dat hij dit heeft gedaan is vergeten. Een onbekend aantal anderen in de Arabische wereld volgden. "Kopieergedrag".

Hier een overzicht van Tibetaanse monniken en nonnen die zich de afgelopen drie jaar in brand gestoken hebben. Een van hen, Chimey Palden, heb ik hierbij afgebeeld. Een willekeurige keuze.

Dat mensen onrecht en geweld niet verdragen en dit geweld in het openbaar tegen zichzelf keren wordt door degenen die actief of passief verantwoordelijk zijn voor dit onrecht en geweld maar ziekelijk gevonden en iets wat genegeerd moet worden of afgedaan met een woord als "kopieergedrag". Alsof je voor de gein voor je dood kiest.

Een Wikipedialemma brengt een onvolledig aantal namen bijeen, hier komen wel de "navolgers" van Jan Palach tevoorschijn.

Op 9 november 1965 stak Catholic Worker Roger LaPorte zich in brand uit protest tegen de oorlog tegen Vietnam (men zegt altijd "in", waarom?) en tegen alle oorlog.
Hij motiveerde zijn handelen met zijn betrokkenheid bij de Catholic Worker. De Catholic Worker werd min of meer aansprakelijk gesteld voor deze daad, Thomas Merton verbrak de banden - zelfmoord is niet katholiek. Iemand anders mag je natuurlijk wel doodmartelen. Ik leen een afbeelding uit een Vietnamees museum, de enige die ik van LaPorte kon vinden zo gauw.

Mozart vermoord aan de universiteit

In het studiejaar 1971-72 stonden de universiteiten op hun kop in Nederland vanwege de enorme verhoging van het collegegeld van honderd naar duizend gulden. Een bedrag waar men omgerekend nu van achterover zou vallen - omdat het zo laag is...
Het kabinet-Biesheuvel, gevormd door katholieken, christelijk-historischen, antirevolutionairen, vvd'ers en rechts-afgesplitste sociaal-democraten verklaarde studenten tot investeerders in zichzelf - en dat mocht wat kosten.

Een grootschalige boycotactie zorgde voor een tijdelijke verlaging naar vijfhonderd gulden, maar het hek was van de dam en dat is het meer dan ooit. En voorheen de studentenbeweging was machteloos, alleen gericht op het geld, niet op enige gedachte over de universiteit en waarom men studeert. Er was eigenlijk al geen studentenbeweging meer.

Veertig jaar verder: in Québec is de actie gaande tegen een verdubbeling van het collegegeld - een staking van studenten en personeel die al maanden aan de gang is (inmiddels zou het collegejaar ongeveer voorbij moeten zijn wat de dynamiek wellicht doet stagneren), een mobilisatie die verder gaat dan alleen de betrokkenen bij de universiteiten. Het levert ontroerende en hartverwarmende beelden op, ook enigszins verontrustende: Vive le Québec libre! heeft er niets mee te maken, het is een vertekening van waar het om gaat.

Waartoe studeert men? Waartoe dient de universiteit?

(L)e but principal de l’Université est de faire progresser le savoir, et non de permettre l’enrichissement des individus.

Geciteerd in het besef dat de kennis van het Frans in de Nederlandstalige wereld ongeveer het eerste slachtoffer is geweest van de Hervorming en Aanpassing waartegen nu te hoop wordt gelopen. Een eenvoudige uitleg door een student filosofie en politicologie waartoe de universiteit dient.
Niet om "in jezelf te investeren".
Goddank is er nog steeds jeugdig idealisme onder de intelligente jongeren. De staat weet er geen andere remedie tegen dan er op timmeren.

Rood-zwart in Edinburgh

Geen Sex Pistols bij het diamanten jubileum van de Britse koningin, wel de vervanging van de Union Jack op de koepel van de Bank of Scotland, Edinburgh, door het rood-zwart van het anarchisme.
Mooie stunt.

Antikapitalistische flamenco

Men vraagt zich af hoe de politie hier nu eens Streng Orde, Reinheid en Veiligheid Bevorderend tegen kan optreden. De mannetjes van de bank weten hoe ze tegen dansende vrouwen moeten tekeergaan.
De filmpjes zijn van meer dan een jaar geleden, Sevilla.

En mijn gitaar weent zachtjes

In het Peter Maurincenter was iemand die net zo goed in de rij voor het eten had kunnen staan, maar vaak was hij alleen piano aan het spelen.
Hij deed dat heel goed, je vraagt je af of hij er "zijn brood" mee zou kunnen verdienen. Domme geconditioneerde gedachte.
Dat deed hij al.
Een van de opmerkelijkste dingen die hij speelde was While my guitar gently weeps, toch een nummer dat voor de gitaar, niet voor de piano geschreven is. Maar hij deed het prachtig. "Speciaal voor [iemand aan de bar]."

Een paar dagen later kwam het nummer terug in een droom, waarbij ik in mijn droom zelf in snikken uitbarstte en mij afvroeg waarom dit nummer mij ontgaan was toen het Double White Album uitkwam.
Dit laatste klopt.


Het laatste shot bij het eerste filmpje ontroert mij als Amsterdammer dan ook weer extra...

De mysticus Gerald Heard

Het eerste motto van dit weblog, ontleend aan de Daodejing, heb ik leren kennen via Gerald Heard's The source of civilization. Dit boek heb ik gefascineerd gelezen op aanraden van Jan Romein's In de hof der historie, het hoofdstuk over de grondslagen van de historische belangstelling.

Ik herinner mij The source... als een interpretatie van de mens als soortwezen als zachtmoedig en daardoor zo geslaagd in evolutionair opzicht. Vandaar het motto dat ook het motto van The source... was.

Alweer wat jaren geleden kwam ik in een boekhandel in Seattle een herdrukt boek van Heard tegen, ik moet bekennen dat ik het nog niet gelezen heb - een lot dat wel meer boeken bij mij ten deel valt. Maar inmiddels lees ik instemmende citaten door Dorothy Day van Gerald Heard. En kom ik er achter dat Heard een mysticus was die in het paradigma van deze site valt.

Officieel genoemde site gewijd aan Gerald Heard.