Het Sarphatipark - uit te spreken als Sarfaatsiepark om gecorrigeerd te kunnen worden - was het eerste in mijn omgeving, voor mij als kleuter was het "het park". Het is een van de kleinste stadsparken van Amsterdam, ik ben er in geen tijden meer geweest. Het trok mijn aandacht via een vermelding bij Occupy: er is een Heimanspad aangelegd en er is een "eetbaar" gedeelte. Het Heimanspad is wel erg kort maar er viel ook niet meer te verwachten.
Herinner ik mij deze Liefdesbrug?
Sterk geurende meidoorn roept even de gedachte aan duinstruwelen op.
Bij het gemaal in het park is een gemengde-wildeplantentuin en een insectenhotel dat door scholieren in de buurt is aangelegd. Het was er (nog) niet druk.
Een "stinzenplant" die het op sommige plaatsen in en om Amsterdam goed doet: daslook.
Een nijlgans bewaakt twee dommelende jongen die even later in beweging zouden komen.
Look-zonder-look.
De niet ruim van groen voorziene buurt De Pijp, de eerste uitleg buiten de veste van Amsterdam, waar het Sarphatipark in ligt, geldt als transition town.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten