De ideologie strekt zich uit tot uw uiterste intimiteit

Vanuit het raam kijk ik uit op de tuinen en de daken ("platjes") van tuinhuizen. Een krijsende poes verweert zich tegen de avances van een kater, klauwen uit. Dan, in een onverhoedse beweging, heeft hij haar te pakken, het duurt maar enkele seconden. Ik kan niet eens besluiten discreet weg te kijken, zo kort duurt het. Met een gil gooit zij hem van zich af en rolt op haar rug heen en weer. De kater lijkt er beteuterd bij te zitten (is dit nu mijn projectie?): dit was wel heel kort.

Of de katten zoiets als een orgasme beleven bij deze buitengewoon kortstondige vereniging weten wij niet. Het anthropocentische idee is dat het wel niet zo zal zijn. Het nieuwste ideologische praatje is dat de dieren genen uitwisselen en dat er verder geen aantrekkingskracht of gevoelens aan te pas komen, laat staan iets tamelijk esoterisch als een orgasme.
En ik weet wel dat mijn idee dat de kater sip toekijkt hoe zijn uiterst kortstondige geliefde om zich heen mept in de lucht ook anthropo- althans egocentrisch is. Ik noem het maar even anthropocentrisch omdat ik mijzelf introspectief generaliseer tot de gehele mensheid, of manheid moet ik misschien wel zeggen in dit verband.

Dit is niet wetenschappelijk verantwoord, maar wat wel?

Als iets het stompzinnige materialisme van het kapitalisme illustreert dan is het wel de speurtocht naar de functie van het (menselijk) vrouwelijk orgasme. Het mag geen doel in zichzelf zijn (wat ik zou denken), er moet een winst- en verliesrekening aan verbonden zijn en dit staat dan in verband met de voortplanting. Een geseculariseerd vertoogje van mijnheer pastoor uit de jaren dertig.
De voortplanting zelf is dan weer het doorgeven van genen die zoals wij allen weten zelfzuchtig zijn (die hebben dan een geestelijke eigenschap - eigenlijk de enige geestelijke eigenschap die bij de kapitalistische ideologie toegestaan is: zelfzucht of hebzucht).
Hoe komt hij daarop, vraagt u zich af? De hofbode van het bruine Nederlandse regime stelt de vraag. En komt er niet uit. Het mannelijk orgasme staat niet ter discussie.

Ik kan er evenwel evenveel introspectie tegenaangooien als deze zogenaamde onderzoekers m/v. Ik ben er niet zo zeker van dat het mannelijk orgasme in het plassertje zit (heerlijk om dit woord te gebruiken in dit verband). Ik weet het eigenlijk zeker. Het zit net zo goed in het hoofd als bij de vrouw. Maar "de wetenschap" hanteert hier gemakshalve al een axioma.
En dan moet er ook maar eens een lokalisering bij "de vrouw" komen. "De wetenschap" komt er niet uit.
Het is even beschamend als geruststellend dit (niet) vastgesteld te (niet) weten.