Alsof de aanval op Irak niet voldoende was, en alsof de aanval op Afghanistan een glorieuze zegetocht voor de Verlichting is. En alsof de aanvallen met onbemande bombardementsvliegtuigen ("drones") op Jemen en Somalië niet al te veel zijn. Alsof de humanitaire interventies ten dienste van het narcostaatje Kosovo en tegen de oprichter van de Afrikaanse Unie niet al te veel is.
De opsomming die lang niet compleet is vervult mij al met walging.
Als ik de dag open, zoals al jaren gebruikelijk, bij Antiwar.com en koppen zie alsof het bovenstaande allemaal niet gebeurd is over aanstaande humanitaire interventie in Syrië en tegen de "massavernietigingswapens" van Iran...
En als daarentegen de bezettingsbeweging in de Verenigde Staten in ieder geval fysiek verwijderd is van de bezettingspunten onder de smoes van hygiëne en veiligheid. Als in Griekenland en Italië zelfs het schaamlapje van de parlementaire democratie niet meer gehandhaafd wordt. En over Nederland zwijg ik maar.
Dan lees ik over mystiek, dit ook ter oriëntatie voor een lezing te houden in Engeland later dit jaar. U merkt het.
En wie weet komt met de lente op het noordelijk halfrond het elan terug. En mijn zin om er over te berichten. Volgende week is het misschien alweer anders. Hopelijk zelfs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten