De mens als soort is per definitie zowel maker van eigen omgeving als vererend (Homo faber et divinans). Er is geen reden te stellen dat onreligieus zijn een evolutionaire stap opwaarts is. Dit zou neerkomen op een ontzeggen van spreekrecht aan degenen die niet terug kunnen spreken, discriminatie tegen het voorgeslacht (Chesterton). Postuleren dat atheïstisch anarchisme op de een of andere manier superieur is aan religieus anarchisme, laat staan het ontkennen dat het anarchisme van nature religieus is, betekent zowel het discrimineren van het voorgeslacht als van het grootste deel van de thans levende mensen. Dit kan ook gezien worden als een vorm van voorhoededenken die niet libertair genoemd kan worden. Het is tijd het anarchisme te dekoloniseren.
"Religieus" als hierboven gebruikt houdt niet noodzakelijk het aanhangen van een formeel kerkgenootschap met bijbehorende dogmata in.
Aan het streven naar vrijheid door gehoorzaamheid aan buitenmenselijke macht kunnen vele namen verbonden worden. Zij zullen hier zeker verder aan de orde komen als zij nog niet genoemd zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten