Men kan de mediapropagandauitdrukking "Arabische Lente" omfunctioneren door er aan te herinneren dat de lente overal kan uitbreken. Zal uitbreken, menselijkerwijs. John Pilger voorspelt een Indiase lente. Of die zo geweldloos zal zijn als geestelijke volgelingen van Gandhi graag zouden willen is maar helemaal de vraag.
Arundhati Roy doet al jaren haar best aandacht te vragen elders voor het lot van de armen in India. Als dochter van een Syrisch-orthodoxe moeder levert haar dit hier de kwalificatie "christen-anarchist" op, die als scheldwoord bedoeld is. Of zij er mee instemt weet ik niet. Wel aardig te constateren dat dit zomaar een invectief kan zijn.
Zoals India een lente kan verwachten zo kan men dit ook van China zeggen. Als er echt negentigduizend "incidenten" per jaar zijn dan is het nog een wonder dat het regime schijnbaar onwankelbaar voortbestaat. Na de Commune van Wukan de opstand van Haimen. Of, tot nu toe het laatste bericht, een staking van arbeiders in een autofabriek in Nanjing.
Arbeiders in de petroleumwinning in Kazachstan zijn al vele maanden in staking. Zij bivakkeren in tenten voor de poort (klinkt dit bekend?). In december heeft de politie, die volgens de schilden "police" heet, meer dan zeventig arbeiders doodgeschoten. Een slachting die niet opgemerkt is in de propagandamedia en die zeker geen Kazachse lente heet. Geen wonder als men leest wie er zal profiteren van de olie in het land.
Meer nieuws over Kazachstan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten