Anton van Duinkerken heeft in zijn Geschiedenis van Sinterklaas van de legende(n) weer een legende gemaakt - wat gelezen moet worden, letterlijk. Of het boek van 1948 nog gelezen zal worden is een vraag.
Het is een tour de force alle ingrediënten van de legendarische Sint-Nicolaas te verwerken in een soort heiligenleven, waarin ook een Ethiopische knecht Petrus een hoofdrol speelt. Als vroeg christen doet Sinterklaas hier soms ook als het ideaal van christen-anarchisten aan, maar het mooiste aan het verhaal is de mate waarin de schrijver de bisschop bij zijn leven magische trekken toekent: de gave van bilocatie, waarzonder geen geloof in Sinterklaas mogelijk zou zijn en zijn aanwezigheid in het hier en nu - althans het hier en nu van 1948, het jaar van uitgave van het boek (bij Paul Brand te Bussum).
Een pietluttigheidje: cactushagen waren er niet in de derde en vierde eeuw in Klein-Azië. De cactus komt uit Amerika.
Het dient gelezen te worden, maar Van Duinkerken hoort bij de grote stoet Nederlandse auteurs die moedwillig aan de vergetelheid prijsgegeven is. Hij zij bij dezen in herinnering gebracht.
Een gelegenheid tevens om op het Sint-Nicolaasgenootschap te wijzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten