De dood waart rond. Edmundo Ros heb ik nog niet uitgeluid, ik doe het met Brasil, tevens voor mijn moeder voor wie dit nummer zo dierbaar was.
Radio Luxemburg was het station om onder de dekens naar te luisteren, of gewoon onder het huiswerk 's avonds - toen er nog geen Britse zeezenders waren of toen ze nog niet 's avonds uitzonden.
De rare aankondigingen van Jimmy Savile vielen mij wel op. Toch associeer ik hem vooral met een brievenrubriek, vraag-en-antwoord. Iemand vroeg of Radio Luxemburg altijd door zou gaan. Nee, aan alles komt een einde, zei hij, en dat trof mij scherp. Luxemburg heeft de zeezenders royaal overleefd maar is toch gestopt. Savile was toen allang naar de BBC. En nu is hij dan ook weg.
Ik associeer geen muziek speciaal met hem. Dus wat Luxemburgmuziek uit de vroege dagen van mijn transistorradio.
I go to pieces, Peter & Gordon. Gillen!
Cry for a shadow, The Beatles op Polydor
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten