De bezettingsbeweging in de Verenigde Staten kon ik even niet meer als teken van hoop zien - maar wanneer zo'n drie weken na het begin van Occupy Wall street het VS-regime een soort Golf-van-Tonkinverhaal in elkaar flanst en klaarstaat om de langverwachte oorlog tegen Iran te beginnen, dan is de beweging wellicht niet zozeer een teken van hoop alswel in ieder geval bedreigend voor het regime. Als William Rivers Pitt, Naomi Klein en Chris Hedges de beweging belangrijk vinden, dan zou zij dat wel eens kunnen zijn.
De permanente mensenvernietigingsindustrie is niet aan de demonstranten ontsnapt (en dan denk ik niet in de eerste plaats aan onze makkers in Nevada). Juist als het regime zijn gebruikelijke afleiding ter hand neemt, een frisse vrolijke massamoorddadige oorlog, moet de beweging doorzetten. Het is er op of eronder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten