"De anarchisten zijn weer bezig". Anarchie heerst op allerlei plaatsen in Engeland en de bezigheid van anarchisten is het bedrijven van anarchie.
Ik ben blij dat ik niet de enige ben die denkt: het organiseren van buurtvededigingscomités tegen plundering en brandstichting klinkt meer als mijn soort anarchisme. Dat het - klaarblijkelijk - gecoördineerd de straat opgaan om te plunderen als anarchistisch wordt aangemerkt kan alleen ten gevolge van een jarenlange mediamassage die naar dergelijk woordgebruik toegewerkt heeft. Overigens valt het woord anarchisme in dit verband ook niet vaak. De gangbare ultrarechtse ideologen hebben het over "onderklasse" - het valt niet mee de werkelijkheid van de achtergrond van arrestanten te vernemen. De "onderklasse" zal ook niet voorzien zijn van Blackberry's.
Wat valt er verder te zeggen? Deze avond is het in Engeland algemeen slecht weer en dus "gebeurt" er niets meer. De oorspronkelijke aanleiding - de standrechtelijke executie in Charles-de-Menezesstijl van de zwarte taxichauffeur Mark Duggan - is ver weg. Er zijn meer doden te betreuren ten gevolge van rellen en plunderen. De wanorde van de quasi-liberale consumptiemaatschappij heeft weinig nodig om zich in volle onglorie te vertonen. Het zal altijd slikken blijven en het is intens treurig dat er veel "kleine" winkeliers getroffen zijn. En dat de acties van UK Uncut tegen de high street tax dodgers - het echte anarchisme in de praktijk - nu verder bij voorbaat gevaarlijk en verdacht zullen lijken.
Terug naar de dagelijkse katastrofe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten