Laten we zorgen dat 1+1=2.
Voor het produceren van een zin als deze is een academische opleiding vereist. Ik hoop altijd maar dat mijn hooggeëerd publiek hier net zo verbaasd over is als ikzelf, maar misschien bent u helemaal niet verrast. Aan heel veel kan men gewend raken. Dus ook aan kletskoek die niet eens als zodanig meer herkend wordt.
Men is niet hoogopgeleid om te onderzoeken, de grenzen van het weten te verkennen en te verleggen. Men dient met een hoge opleiding leiding te geven aan mensen die niet hoogopgeleid zijn, misschien wel aan mensen die nogal laag opgeleid zijn en misschien zelfs niet al te slim zijn. Voor de axiomatische mededeling 1+1=2 zal evenwel niemand die deze leiding ondergaat te dom zijn.
Aan het woord is drs. Rob van Dam, het vrolijke gezicht linksonder in het printscreen, vrolijke lach, geen stropdas, luchtig jasje. Open. Ongedwongen stijl van leidinggeven (dat is belangrijk!). Maar wel een aanpakker (vandaar het ontbreken van de stropdas). Drs., nu suggereert het nog ervaring en een zekere rijpheid, binnenkort zal het toch MSc moeten wezen. Dan verknutsel je je titel zelf maar.
Rob van Dam geeft leiding aan de doodsmachine Osira en gaat er voor zorgen dat er kwaliteitszorg geleverd wordt.
Zeker, de rapporten inzake decubitus zijn positief, maar laten we de mensen die dit niet hebben er toch vooral goed aan behandelen. Moeiteloos komt het op het internet te staan.
Het is ook volstrekt niet belangrijk waarin drs. Rob van Dam nu eigenlijk doctorandus is. Vermoedelijk heeft hij zelf nooit een injectie gegeven, een achterwerk gewassen (daar hoef je ook geen drs. voor te zijn tenslotte), uit een van zijn moeilijk zonder misselijk te worden columns heb ik begrepen dat hij zoiets als contactkunde heeft gedoceerd. Hoe kom je over, daar gaat het om. En daar met je hoogopgeleid voor zijn.
Voor een lastig persoon als iemand die zijn moeder verloren heeft aan kwaliteitszorg en - wellicht - de niet voorkomende decubitus en niet meer werkende antibiotica daartegen hoef je je glimlach niet van het scherm te halen.
Het gaat om het Doel, waarschijnlijk target genoemd, dat klinkt meer naar doorleren.
Kort na de dood van mijn moeder kwam ik terecht in wat gestuurd door de vinger Gods in dit geval een beweging leek te gaan worden. Ouderenbescherming, Dwaze Kinderen. Het leek een zin te geven aan ontsteltenis, woede, verdriet.
Alle sites die er betrekking op hebben zijn weg, de organisatoren zijn uiteen, naar redenen kan ik raden. U ook.
Het managerdom heeft de slag gewonnen. De oorlog gaat voort.
En mijn moeder is er niet meer.
"Zij is al die tijd nog bij je geweest," zei sr. Megan van de Nevada Desert Experience.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten