This is what democracy looks like

Athene, 29 juni 2011

Vorken gaan boven messen

Een eenvoudig en laten we wel wezen zelfzuchtig (maar ieder motief is goed) pleidooi voor een vegetarisch(er) bestaan:

Marianne hoog te paard op Ibiza

Traangas over Syntagma, op een ruiterstandbeeld op Eivissa wordt de Griekse vlag gehesen.
Nationalistische symbolen voeren wel weer de boventoon bij de opstand in Griekenland, daar en elders. Begrijpelijk maar ook betreurenswaardig.
Maar het blijft een mooi beeld.

Nieuwe hoop

Neues Deutschland - dat ik er ooit naar zou verwijzen - met een driegesprek met de nieuwe jongerenoppositie in Europa.
Dit op het ogenblik waarop in Griekenland een algemene staking aan de gang is.

Nederland toont zijn beschaving

De Mobiele Eenheid ging er tenslotte op lostimmeren in Den Haag bij de afloop van de "Mars der beschaving" tegen grootschalige en door rancune ingegeven bezuinigingen op kunst van het zittende regime.

Slacht ons alstublieft

Woensdag 22 juni 2011, ingang Tweede Kamer.
Dit kun je toch niet menen...
De Partij voor de Dieren hoort wat mij betreft een strikt-vegetarisch standpunt uit te dragen.
En als de partij zich bezig houdt met slachten, dan net niet op een punt waarbij duidelijk is dat de sluisdeuren van anti-islamisme en jodenhaat opengezet konden worden.
Nederland, Nederland....

Grote Markt, Haarlem, 28 juni en verder

Kameraad Arjan de Goede van de IKS stuurde mij dit bericht:

De thuiszorgmedewerkers hebben jullie solidariteit nodig

Enkele honderden thuiszorgmedewerkers van Viva!Zorggroep gaan komende dinsdag, woensdag en donderdag (28 t/m 30 juni), slapend in tenten, uit protest tegen hun dreigende ontslag, drie dagen lang de Grote Markt in Haarlem bezetten. Ze hebben ieders solidariteit nodig.

De thuiszorgmedewerkers van Viva! Zorggroep in IJmond en in Haarlem hebben een moedige en belangrijke stap gezet. Een voorbeeld voor alle andere werkenden in de zorg in Nederland. Want overal in de zorg gebeurt hetzelfde: privatisering, marktwerking, kaalslag, flexibilisering van contracten ontslagen enz. We moeten vechten voor een menswaardig zorgcontact, waarin het niet alleen goed werken is, maar waar een warme, menselijke zorg bestaat, Een zorg waar mensen op een kleinschalige manier verzorgd worden door vaste verzorgsters, die een vast contract hebben met voldoende uren en een loon waarvan je kunt wonen en leven.

Maar door de lange duur, die hun strijd dreigt aan te nemen, en de solidariteit die hen ontbeert van hun collega’s bij Viva! Zorggroep (waar 3000 mensen werken), van andere werkers uit de zorgsector en arbeiders uit andere sectoren, raken ze langzamerhand uitgeput. Ze willen wel zeker de ramen openzetten en aan hun protest een bredere basis geven. Dat hebben ze laten zien door aanwezig te zijn bij de manifestatie tegen de PGB-bezuinigingen: “Zo verbreden we de actie voor goede zorg, voor cliënten en werknemers”, aldus het actiecomité “Wij zijn de Thuiszorg”. Maar linkse partijen ‘bewegen’ hen voortdurend een of andere “praatsessie” te bezoeken in het gemeentehuis van Velsen, van Haarlem, van Beverwijk, van Heemskerk of van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten om daar hun stem te laten horen. Maar zo leiden ze hun strijdwil wel af van pogingen te zoeken naar solidariteit en steun bij hun collega-arbeiders in Nederland, die geconfronteerd worden met de dezelfde maatregelen: privatisering, marktwerking, flexibiliteit, verlaging van de lonen, ontslag, enzovoort.

Hun werk is te hard nodig! Ze doen hun werk goed!
Ze verdienen het niet zo onwaardig behandeld te worden!
Daarom: geen verslechteringen meer accepteren!
In het belang van hun leven en dat van de cliënten!
Zij zijn niet het probleem, het systeem is het probleem!

Ze willen zich niet in een hoekje laten drukken en hun strijd met die van andere sectoren verbinden, maar hebben op dit moment te weinig vertrouwen in eigen kunnen om dat, op eigen houtje te ondernemen. Ze hebben ieders steun hard nodig. De acties van de thuiszorgmedewerkers uit Haarlem en de IJmond verdienen onze daadwerkelijke solidariteit. Hun strijd is een voorbode van de strijd die zich, vol beloften voor alle mensen geconfronteerd met privatisering, bedreigd door ontslag, in een precaire toestand, na de vakantie in Nederland “dreigt” te ontwikkelen. In die zin is zij uiterst belangrijk. Een nederlaag van hen kan wel eens een morele slag betekenen voor de strijd van de hele arbeidersklasse in Nederland:

Daarom: mensen van het openbaar vervoer, van de brandweer en anderen: voeg je bij hun strijd, maak de strijd één. Laat de thuiszorgmedewerkers niet in hun hoekje stikken. Kom met delegaties naar de Grote Markt in Haarlem om ze een hart onder de riem te steken. Voeg je bij hun bezetting van de Grote Markt in Haarlem.

Zomerbeeld 2011 - 2

26 juni 2011. Rijkelijk vroeg begint de bruidsvlucht van de mieren.
(Dit is veel meer een zoekplaatje dan de vorige. Als er nog een kans is zal ik volgende keer niet vergeten in te zoomen...).

Zomerbeeld 2011 -1

Soms dringt het tot de geestgronden door dat ze eigenlijk afgegraven duinen zijn.
Een bollenveld dat aan zijn lot overgelaten is, ruderaalflora en dan toch ook - zoekplaatje - een wilde asperge. Gefotografeerd op 24 juni.

Noble's Theme

In the mood, Spotnicks. Horst Reiner, RNI


Orange Blossom Special, Spotnicks. Herkenningsmelodie van een middagprogramma (Lunchdate?) op Radio Atlanta.


Noble's Theme, Noble Watts Orchestra, Paul Noble, Caroline.
Die staat er dan ook eens bij op YT.

Actie bij aandeelhoudersvergadering Delta

De Coalitie van Schoongenoegvankernenergie houdt een actie op 27 juni bij het Delta-kantoor van Middelburg. Op die dag vindt de aandeelhoudersvergadering plaats waarin gesproken gaat worden over de investeringen rondom de bouw van de nieuwe kerncentrale.

Tijdens de actie zullen we de aandeelhouders vragen met frisse, schone blik naar de keuzes voor kernenergie of duurzame energie te kijken. Aangezien er niet gekozen kan worden voor beide; kernenergie blokkeert namelijk duurzaam.

Wil je ook meedoen met de actie? Kom dan!

Wanneer: 27 juni, tijd: 13u30-14u30
Waar: Delta-kantoor, Poelendaelesingel 10, Middelburg

Omdat Middelburg voor verreweg de meeste mensen ver zal zijn: de petitie tekenen kan altijd.

Voetbal en anarchisme

Een opmerkelijk verhaal over anarchisme en voetbal.
Waarbij ik wel wil aantekenen dat deze sport/ontspanning niet vereenzelvigd moet worden met de commerciële uitspattingen die hier vooral ter sprake komen.
Wedstrijd als spel, waarom zou het niet "anarchistisch" kunnen zijn? Het gaat in de eerste plaats om de sportiviteit.

Rottumerplaat in beeld

Oververmoeid streek ik meermalen de vlag tijdens de eerste vertoning van Coast op BBC2, over Nederland, een eind na twaalven Nederlandse tijd. Van de beschrijving hier heb ik het een en ander gemist. Nu is het een van de meestherhaalde series van de Britse televisie dus het bij waakbewustzijn alsnog zien zal vast nog wel eens mogelijk zijn (iPlayer werkt alleen in het Verenigd Koninkrijk zelf, ik ga er niet naar verwijzen).

Nederland heeft veel kust als delta van Schelde, Maas, Rijn en Eems en de keuze voor een programma van een uur kan alleen willekeurig lijken. Ik denk zelf niet in de eerste plaats aan "kust" bij bollenvelden, al is er verband. Waarom men het over "Oewerkerk" heeft als men op het Duivelandse Nieuwerkerk filmt is mij verder ook een raadsel. Het vreemdste vond ik de mededeling dat Rottumerplaat door mensen gemaakt is en opgegeven voor natuur. Hier worden diverse verhalen door elkaar gehaald. Nederland als exotisch - jammer dat ik er niet bij wakker kon blijven.

Psalm 134

Bij wijze van Completen voor deze dag.

Achter gesloten deuren

De dag waarop ik een dierencanard plaatste is ook de dag waarop de gloednieuwe actiegroep Ongehoord zich presenteerde.
Omdat de site geen vanzelfsprekende naam heeft hier maar even de link achter gesloten deuren.

Woef woef

You gotta quit kinckin' my dog around, Skillet Lickers
Een dierenbevrijdingsactieclipje van lang geleden...
In plaats van het spookbericht dat hier eerder stond.

Compañero Salvador presente

Panoramische foto van demonstratie in Barcelona op 19 juni 2011.
Salvador Allende liep ook mee...

Leven na de dood?

"Is er leven na de dood?" - de christelijke geloofsleer komt er op neer dat de dood niet (meer) bestaat, overwonnen als hij is door de opstanding van Christus.
Geloof zonder twijfel is geen geloof. De vraag, of de constatering, besloten in de afgebeelde boektitel, is en blijft paradoxaal. Zelfs als de dood niet meer bestaat kan men niet spreken van leven na de dood. Toch is de dood onloochenbaar, ook al wordt hij in de huidige kapitalistische maatschappij steeds ontkend, hij wordt juist voortdurend bevestigd door het primaat dat gegeven wordt aan de Mammon. Een muuropschrift in Noord-Ierland in de jaren zeventig vroeg nogal indringend: is er leven vóór de dood? Het is een woordenspel.

Roy Abraham Varghese toont zich in There is life after death bijna duidelijk overtuigd van de juistheid, paradox of niet. Hij beredeneert waarom reïncarnatie niet logisch en derhalve onwaarschijnlijk, nee onmogelijk is.
Als kroongetuigen wordt bijna de gehele mensheid in de bijna-gehele mensheidsgeschiedenis aangevoerd. Dit zou terecht kunnen zijn. Maar - eeuwig persoonlijk voortbestaan, heeft iemand het zich ooit voorgesteld, in die combinatie?

Tot slot blijkt het idee toch gebaseerd op de christelijke geloofsleer, er is geen zekerheid - bijnadoodervaringen ten spijt.
Bijnadoodervaringen en "ontmoetingen" in de metapsychische sfeer zijn raadselen die wel altijd raadselen zullen blijven. Men kan er een geloof aan verbinden, geen weten.

De ezel en de steen

Tot en met de truc met de schelpen had ik al eerder toegepast, dus ik moet mijn eigen weblog wat beter in de gaten houden...
Afrikaantje, dat noodgedwongen twee weken geen toezicht heeft gehad en tot op de stam is opgegeten.
Naar ik nu denk, toch wel door slakken. Twee andere zijn ook geheel kaalgevreten. Het schelpenspoor is intact. Tja, slakken zijn zelf weekdieren met eventueel een schelp op hun rug.

Zorgvuldig plannen, die revolutie

Plan your revolution, John Mayall's Bluesbreakers


Paarse broek, Softs. Werd tijd.

Leg Soup lyrics

Soup Dragons - Hang Ten Video - Leg Soup Music Videos

Music Videos by VideoCure

Hang ten!, Soup Dragons. Op je mobielefoon? Ach kom. Eindigt in het niets helaas.

Guahan vrij!

Er is geen verband met de zaterdagsessie van vorige week, en tegelijkertijd is er nu eenmaal een Grote Samenhang Van Alles.
De maandag erop, Tweede Pinksterdag schreef Justin Raimondo: Guam libre!

De serie Eilanden onder schot wordt niet consequent bijgehouden. Er is een eilandenblogroll bij een ander weblog waarbij ik betrokken ben.

Wat nieuwe tips: Dekoloniseer Guahan, te laat om op te houden, Minagahet Chamorro, Famosaikyan en als toegift: vrijheid voor Hawaií.
Alle (grotendeels) in het Engels.

Gevoelsactie

Het samenstellen van een literatuurlijst van belangrijke boeken of artikelen op het gebied van dierenbevrijding/dierenrechten leverde mij de toch nog wat verrassende conclusie op dat er geen anarchistische bijdrage van belang op dit gebied is gedaan de afgelopen decennia. De anarchistische identificatie met dierenbevrijding - wederzijds - lijkt gevoelsmatig.
Of de actie daarmee veel verder komt is nauwelijks een vraag.
Op zich vond ik Peter Singer al overtuigend genoeg, in de jaren zeventig, ik had geen anarchistische bijdrage nodig.
Maar ik zie Felix Ortt in gedachten al neen schudden en de pen ter hand nemen. Sentiment is niet voldoende.

De revolutie in Griekenland - vervolg

Het goedmoedige begin van de bezetting van het Syntagmaplein in Athene en de omsingeling van het Griekse parlement, benevens de algemene staking.
Live te volgen.

Opstand na misbruik

Naast Bangladesj (en natuurlijk Griekenland) maakte ook China dit weekeinde betogingen en gevechten met de politie mee.
In het Kantonese Zengcheng woedt opstand na "abuse" van een zwangere straatkoopvrouw. Wat het misbruik inhoudt mogen we raden.
Zengcheng is een stad die uit het niets is grootgeworden door industrialisatie die binnenlandse immigratie met zich meebracht, de verdere proletarisering van de bevolking van deze zogenaamde volksrepubliek.

Ouderenbescherming 404

Kersttijd, alweer wat jaren geleden. Ik had hem nog nooit gezien, hij woonde blijkbaar in een aangepaste woning in een nieuwbouwblok aan het einde van de gracht.
Hij vroeg mij of ik hem zijn woning in kon helpen. Vanzelfsprekend.
Het verzoek kwam er op neer dat ik hem zijn woning intilde en daarna zijn karretje binnen zou rijden.
Licht en breekbaar was hij, de man die ik in mijn armen had en naar een stoel droeg. Lichter dan de vrouwen die ik zo gedragen heb in andere verhouding en met intiemere intentie.
Hij bedankte mij en liet tegelijkertijd zijn afschuw blijken dat hij het had moeten vragen. Ik bezwoer hem dat het niet erg was en dat ik bereid was zonodig vaker te helpen. Nee dat hoefde niet. Of ik X. kende, die woonde ook op de gracht en had ook multiple sclerose. Ja, het is zelfs mijn onderbuurvrouw. Of ik de kerstdagen leuk vond. Ach jawel, waarom niet. Hij vond ze vreselijk. "Gelukkig zijn dit mijn laatste."

*

Terry Pratchett presenteert een programma dat draait om zelfmoord waarmee een uitzichtloze ziekte verder ontkomen moet worden. Hij, begin-zestiger, heeft Alzheimer in een vroeg stadium en wil niet meemaken dat de ziekte hem het leven ontneemt zoals het nu is. Met andere woorden, hij overweegt voor zichzelf wat hij laat zien van anderen.

De zelfgekozen dood moet worden "toegediend" in de vorm van een gifdrankje waarmee je binnen een kwartier weg bent. In een kliniek - of hoe zal men het noemen - in Zwitserland, Dignitas geheten. Wij krijgen te zien hoe een volledig bij zinnen verkerende man met een spierziekte de slok neemt en reutelend met dichte ogen aan zijn einde komt.

Pratchett zegt aangeslagen na afloop dat hij voor het eerst iemand heeft zien sterven. Hij laat in het midden of hij zelf nog voor deze weg zou kiezen. Hij wil nog meemaken dat het in Engeland zelf kan, zegt hij.

Een andere kandidaat voor de slok sterft de zelfgekozen dood in de kliniek buiten beeld. Hij heeft zo te zien ms en wil eigenlijk voor de kerstdagen weg zijn. Wonderlijk, de fixatie op die dagen. Pratchett vindt het in zijn geval wel erg - de ms-patiënt is nog zo jong.

In de discussie achteraf wordt aangevoerd door tegenstanders dat met het toestaan van hulp bij zelfmoord de barrières kunnen wegvallen tegen het uit de weg ruimen van lastige dure "gevallen" in verpleeghuizen, bijvoorbeeld. Tenslotte is een mens een kostenpost, niet een waarde in zichzelf, ook al probeert de bisschop in het gezelschap de schijn op te houden alsof deze maatschappij nog wel aan mensenlevens hecht. Omdat dit nu eenmaal niet zo is moet de wettelijke beperking op dit punt blijven, vinden de tegenstanders.

*

Deze middag vond ik een pasverzonden email "Afscheid" van de man achter de site Ouderenbescherming.nl. Hij is nu vijf jaar op bijna professionele basis nabestaande van zijn in een verpleeghuis doodgemartelde moeder geweest en het is genoeg. Hoe zou ik hem kunnen tegenspreken? Ik vind het wel nogal radicaal dat de hele site op 404 staat nu.

Er staat tegenover dat Dwaze Kinderen weer in de lucht is, al lijkt daar zo te zien alles wel mee gezegd.

*

De Pinksterdagen niet doorgebracht op het Frederiksplein, en natuurlijk ook niet in Appelscha, maar in een klooster waarmee wij zo'n zeventien jaar al verbonden zijn. Zusters spreken hun medeleven uit met mij, het is nu vier maanden geleden en het zit nog wel heel erg "boven".

Eind januari was vanwege Sint-Jacob besloten dat de ziekenboegkamer waar mijn moeder verbleven had en waar zij gevallen was, als vaste woonkamer ingericht kon worden.
De kamer werd bekleed, ingericht met beeldbepalende spullen uit haar huis, mijn ouderlijk huis, eindelijk kon ook de telefoon verhuizen (dat had al die tijd niet gemogen van Osira, het zou te definitief lijken). Op 28 januari betrok mijn moeder dit vertrek. ik was er niet bij, had een weekeinde elders besproken, net bijgekomen van twee maanden griep en aansluitende langdurige verkoudheid. Was niet op bezoek gegaan bij mijn moeder in die tijd uit angst haar aan te steken.

Op 2 februari kwam ik op bezoek. Mijn zuster was er ook. Mijn moeder hing bijna voortdurend aan de bel met vragen die wij niet konden thuisbrengen als zinnig of zinvol. Van een psychiatrisch verpleegkundige die "toevallig" langskwam kregen wij te horen dat het "definitieve" van deze kamer neerkwam op een proefperiode van veertien dagen.

Op 9 februari was het gesprek bij wijze van evaluatie van de definitieve periode die twee weken bleek te beslaan. De proef werd als niet geslaagd afgedaan. Zij is te lastig. De veertien dagen bleken er dus net twaalf te zijn.
Mijn moeder - ooit praktizerend helderziende geweest - heeft tegen mijn zuster gezegd dat zij wist dat zij op haar negenentachtigste zou sterven. Deze middag zegt zij: "Ik ben negenentachtig". Wij schrikken beiden. Zij is in haar negenentachtigste levensjaar ja, maar dan zeg je dat je achtentachtig bent.
Ook vraagt zij of de Middenweg ver is van waar zij is. Vreemde vraag.
Zij zou het antwoord eigenlijk zelf nog moeten weten.

In de middag van 11 februari heeft zij voor het eerst in dertien maanden een telefoongesprek, met mijn zuster.
's Avonds, wij hebben ingeschonken op de val van Moebarak, komt het telefoontje met de zinloze vraag of wij als naaste familie nog iets zien in ziekenhuisopname.

Op 17 februari wordt mijn moeder begraven op de begraafplaats aan de Middenweg.

Op 24 februari rijdt mijn zuster de gevulde postoel uit de sterfkamer. Ik heb een afspraak met de kringloopwinkel om de meeste spullen te komen ophalen waarbij wij ook de te bewaren onderdelen zouden ophalen.

Op de dag van deze afspraak, 7 maart, blijkt de kamer geheel leeggeroofd. Afstotelijk type dat zich als "manager" bekendmaakt: "Wij hebben ook onze planning."
Op 11 februari waren de veertien dagen "proeftijd" precies voorbij. Mijn moeder is morfine toegediend, of men zo vrij is geweest de dosering na ons vertrek tot dodelijk niveau op te schroeven weten wij uiteraard niet.

Half april maakt Osira zeshonderdvijftig euro over ter vergoeding van de geroofde goederen.

Voor Pinksteren 2011

Psalm 23, Sweelinck, National Calvijn Day [sic], Dordrecht 2009


Veni Creator Spiritus, Notre Dame. Parijs


The spirit is willing, The hands of Dr. Teleny. Het filmpje heeft geen speciaal verband met de muziek.

Pacifische portie

Wahini U'i, Gabby Pahinui


Sau Sau, Kari Kari


Tahiti Tahiti, Na Wai

Democratie op straat

Democratie herboren of beter geboren op de pleinen...

Materialen over Biafra en omgeving

Artikelen van Stanley Diamond: hier, hier en hier.

Libertarisch-feministe Wendy McElroy over de kolonisering van West-Afrika.

Frederiksplein, Syntagma/Puerta del Sol van Nederland?

Of het zo druk wordt als op Syntagma... het Amsterdamse Frederiksplein vind ik geen verzamelplaats voor een uitgelaten boze menigte. Het wordt wel kamperen in het groen.
Oproep voor #dutchrevolution, 11 juni 9.00 uur.
Het Waterlooplein is als plein al ruim veertig jaar geleden gemold, maar het stakende GVB-personeel kon er gisteren 7 juni compleet met actiepetjes wel bijeenkomen. Een indrukwekkende menigte.

Hoe het echtpaar Clinton loonsverhoging tegenhield in Haïti

Het verhogen van het minimumloon is maar toegeven aan geklaag van arme werklozen, populistische politiek. In Honduras hebben ze dat tegengehouden door de president het land uit te ontvoeren. O wacht,die truc was in Haïti al eerder uitgehaald.

De ambassade van de Verenigde Staten kan zo'n verhoging met een enkel knikje tegenhouden. Met hulp van "laarzen op de grond" natuurlijk.
En waar die laarzen dan weer gemaakt worden...

Opstand in Zuid-Mongolië

"Binnen-", ook en beter genoemd: Zuid-Mongolië is onder de staat van beleg verklaard door het Chinese regime, nadat een Chinese kolenchauffeur een Mongoolse herder heeft doodgereden - de druppel die blijkbaar de emmer van een broeiende opstand deed overlopen.

Een Engelstalige site gewijd aan de situatie in Zuid-Mongolië.

Lentebeeld 2011 - 5

Op omgewoeld land achter een ligusterhaag in de bollenstreek plotseling een eenzame korenbloem...

Lang prachtig haar...

In de tijd van Hair zelf moest je het maar niets vinden, apolitieke verheerlijking van hippiedom. De tijd heelt sommige wonden.


Let the sunshine in, Marva Hodge & Moody Sec
Een versie die zeker internationale bekendheid verdiend zou hebben


Easy to be hard, Three Dog Night


Good morning starshine, Oliver

Wij geen droom, u geen slaap

Let the SOL in from Arianne Sved on Vimeo.

Niets aan toe te voegen...

Willem O(ranjehoer) Duys

De vraag die mij is blijven intrigeren sinds 30 april 1969:
de Oranjehoer Willem Duys, zittend in een tent als geïmproviseerde studio op de Dam kreeg een oranje goudvis aangeboden door de Socialistische jeugd.
Een op zich ludieke actie die Koninginnedag in een heus oproer deed veranderen met charges tot laat in de nacht.

Wat is er gebeurd met de goudvis?

Groene jacht

David Barsamian interviewt Arundhati Roy.
Opmerkelijk hoe het sindsdien met het woord "revolutie" is gegaan...