De prille lente is mij grotendeels ontgaan in Nederland, wederom, helaas enerzijds.
De slootkanten zien wit van het fluitekruid, de bermen geel van het hoge koolzaad, de komst van de gierzwaluwen heb ik niet meegemaakt (de vroege koekoek dan weer wel).
Nog niet lang geleden stoof de nepsneeuw van het iepenzaad door de lucht, met zijn wervelingen op bruggen over de grachten, juist omstreeks 4 en 5 mei. Soms overdekte het de hele gracht. Nu is het feest voor de hout- en de stadsduiven alweer bijna voorbij tegen het einde van april, de bomen staan vol in blad.
De stoep is afgezet met plakband: bezet. Voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten