De demonstraties, de pleinbezettingen, de revoluties van 2011 draai(d)en tot nu toe om vrijheid en menselijke waardigheid.
Iets wat bij terugblik op Caïro en Tunis, en Manama, Italië, Londen, Athene.... gezegd kan worden: waardigheid eist men niet, men verkrijgt het eigenhandig.
Door de revolutie te "maken". De revolutie is de verovering van de menselijke waardigheid.
Hoe deze verder vorm te geven en te handhaven is een volgende taak.
Die zal zwaar zijn. De volgende ronde in Egypte is al ingegaan.
En de preventieve contrarevolutie houdt inmiddels huis in Libië, het hoogstontwikkelde land van Afrika tot voor zeer kort. (Dit pleit Gadhdhafi niet vrij. Het is een pleidooi voor een authentieke revolutie, niet een soort burgeroorlog waarin de imperialisten actief partij kiezen).
[Glossen als eerste posten vanuit een christen-anarchistisch centrum in de VS, waar ons "Welcome home" werd toegevoegd].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten