De Sacred Peace Walk is van start en ik werd al bij het begin uitgeschakeld door een mengsel van stuifmeel (vermoed ik), zon of benzinedampen, felle zon en een berokingsritueel met doza, een geurig kruid gebruikt door oorspronkelijken in Noord-Amerika. Niet meer in staat uit mijn ogen te kijken moest ik in paniek vertrekken naar koelere donkere ruimten. De Ziekte van Graves eist blijvende tol.
Een hooikoortspil bracht enig soelaas. Genoeg.
Monniken van een Japanse orde en Oorspronkelijken trommelden tijdens de wandeling die van het museum voor atoomproeven naar het standbeeld van Martin Luther King ging. Het was warm, maar niet buitensporig heet, zesentwintig graden Celsius. De wandelaars ontmoetten vriendelijke reacties en liepen blaren op.
Elders in Noord-Amerika zijn tegelijk tochten aan de gang. De tegenhangers in Europa zijn wat moeilijk te vinden, ik kom er op terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten