De Paaswake gevierd in een Byzantijns-katholieke kerk in Nevada die wat men noemt de Roetheense ritus volgt. Hoewel er geen enkel bijna-routineachtig dommelmoment was, de aandacht wordt steeds vastgehouden, kan ik ook niet zeggen dat er stichtende hoogtepunten waren. Christus is opgestaan, door te sterven heeft Hij de dood overwonnen en allen die in het graf zijn gered. Enkele delen van de liturgie waren in het Grieks, en de enkele zin in het Arabisch (eenheid met de melkitische kerk): Al Masih kam min baynil amwat, wa wati-al mawt bil mawt, wa wahabal hayat lil-lazina fil kooboor! Geen Roetheens!
Na afloop uitgebreid eten, laat, maar uitstekend verzorgd. Als het om het eten gaat moet u orthodox of geünieerd worden...
En dan de openluchtmis, Paasochtend, bij de ingang van de atoombommenproefplaats, gecelebreerd door onze geestelijke vriend en de pastor die onze relatie heeft ingezegend, Jerry Zawada. Foto's komen nog. Father Jerome is zo inclusief dat sr. Megan Rice, mijn geliefde en ik het lichaam en het bloed van Christus ronddeelden. Tot een enkel lid van deze speciale gemeenschap zei ik voor de zekerheid dat het 't bloed van Christus was dat ik haar voorhield.
Haar aarzeling bleek voort te komen uit de ongewoonheid van een ongeregeld ritueel: als protestant vond zij dat iedereen het tegelijkertijd op een bepaald moment tot zich moest nemen. Oecumene...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten