"Eat the rich" - kom op, dat meen je niet letterlijk.
In Wisconsin begint het verzet tegen het bezuinigen in de VS. Er wordt bericht dat het navolging vindt in Ohio en de staat New York, maar berichtgeving kan ik verder niet melden. Zelfs #Wisconsin geeft niet de nieuwsstroom zoals we die hadden van Egypte, en het AlJazeera van Wisconsin - zou het AlJazeera zelf zijn?
Als er honderden doden vallen in Libië is het nieuws, de aanleiding zou zelfs goed nieuws kunnen heten als er niet zoveel geweld gebruikt werd - opstand tegen een regime dat zich ook op anarchistische theoretici beroept, naast een interpretatie van de koran. Onrust in Jemen, Djibouti, Bahrein, Jordanië, Iran. In Peking vreest men "revolutie". De komende week een algemene staking in Griekenland.
Helaas - een persoonlijke, al te persoonlijke noot maar weer even. Ik heb dezer dagen het gevoel alsof ik toeschouwer ben van de film De dood van mijn moeder. Waar ik zelf ben weet ik niet. Ik heb het de liefste verteld dat ik mij gesplitst voel in een handelend wezen (hoewel...) en een toeschouwer, en het is haar niet ontgaan. Misschien is het een vorm van zelfbescherming. Een handelend wezen annex toeschouwer bij de revolutie van 2011 lijkt mij een stap te ver. Vooralsnog.
Hoewel de bovenstaande opsomming toch verraadt dat ik het wel volg. Ik kan er alleen niet over schrijven zoals ik zou hebben gewild.
Indymedia Madison is weg, ik heb er zelf nog voor geschreven, zonder ooit in Wisconsin geweest te zijn overigens...
In these times heeft redelijk uitgebreide berichtgeving, meld ik als nagekomen bericht.
Vrede zij u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten