Hoe lang ik er niet geweest ben weet ik niet meer. Het zal vijftien jaar zijn. Hoe lang het geleden is dat ik er verbleven heb als was het nog mijn kamer - veel langer. Het zal op zo'n vijfendertig jaar neerkomen. Het weerzien met mijn kamer in het ouderlijk huis valt niet mee.
Er is een ruit ingekegeld. De beplating van het plafond is voor de helft losgeraakt en gevallen. Zo te zien heeft het ingeregend. Het bed is ontmanteld. Er valt niet te zitten.
Een tas vol nummers van Acta Politica - hemel, hoe zat dat? Ik ben nooit abonnee geweest. Een nummer heeft in de drup gelegen.
Colbertjes die ik nog in mijn schooltijd gedragen heb en die buiten dienst gingen toen ik tweedejaars was, als ik het mij goed herinner.
Hangt daar mijn laatste terlenka-achtige broek? Een broek met een plof vermoed ik.
Een plof...
Zij sloeg haar armen om mij heen en gaf te kennen vrolijke ogenblikken met mij mee te willen maken. We praatten over wat ik maar een gemeenschappelijke kennis zal noemen. "Haha, met zijn broeken met een plof," lachte zij, waarmee zij de besprokene onherstelbaar typeerde. Ik kon vrolijk meelachen, gekleed in een tamelijk verse strakke spijkerbroek. De terlenka net in de ban gedaan, dit was de eerste keer sinds ik uit huis was dat ik "iets meemaakte". Nog niet zo lang geleden drong tot mij door dat het zicht- en voelbaar geweest moet zijn hoezeer ik haar zeer nabije aanwezigheid op prijs stelde; schaam ik mij? ach nee, nu zeker niet meer.
Plof. Het meisje, ze was een slagje ouder dan ik, trekt nu AOW.
De broek is half opgegeten. Motten, vermoed ik.
Ook de colberts blijken ver heen.
Meer dan vijfendertig jaar is een lange tijd.
En op de planken ligt ongeordend het archief-De Raaij. Vrije Socialisten, Biafra Actie Comité en nog zo het een en ander.
Ik kan het zo in een koffer stoppen en de hoek om, ermee naar het IISG lopen. Als ik er een plaatsje krijg om het uit te zoeken, zal wel een loupe voor nodig zijn.
Het huis moet spoedig leeg zijn.
Na enkele dagen afwezigheid druk ik op de knop van mijn Old Mac.
Geen reactie. Er was geen enkele aanwijzing dat hij er mee op wilde houden.
Stekker er uit, weer in de contactdoos, geen reactie. Verbindingskabel met het elektriciteitsnet er uit, weer er in.
Plof. Rookwolkje. Brandlucht van plastic.
Het zal de voeding zijn.
Een plof komt nooit van pas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten