Officieel tot bedlegerig verklaard - wat ik in vele jaren niet heb meegemaakt - zijn het tijden om niet al te diepgaande tv op mij in te laten werken.
Merlin weet de juiste spanningsopbouw te presenteren. Gwinevere en een van de ridders van de Tafelronde zijn zwart, Afrikaans zwart, al zou ik Gwinevere eerder ergens in een Zuidzeeland gesitueerd hebben. Moet kunnen.
Nu ook nog eens bij de schurken graag wat zwarte acteurs.
"Merlin komt terug" was de eerste aftiteling bij de laatste aflevering.
Hoe is het om spanning op te bouwen als je weet hoe het verhaal verder gaat? Of is het niet de bedoeling dat men op de hoogte is?
In de laatste aflevering werpt Lancelot al een jaloerse blik naar Gwinevere die duidelijk de gunsten van de kroonprins Arthur heeft gewonnen.
In Couperus' Zwevende schaakbord gaan zij met elkaar en vindt Arthur het wel best, hij is toch impotent. Dit is klaarblijkelijk een wat apokriefe lezing.
"Je weet dat het goed afloopt," wordt er hier gezegd. "Met David Cameron en Nick Clegg."
Ik ben bang dat lachen een beetje pijn doet aan de luchtwegen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten