Het is altijd zo'n merkwaardig terloops meegedeeld "feitje": de Normandische Willem verovert Engeland bij de Slag bij Hastings, 1066 - maar net aan de overkant.
Zou het echt zo eenvoudig zijn gegaan?
Een losse opmerking in de quiz QI, waar fors doorheengelachen moest worden, trok mijn aandacht: the harrying (harrowing) of the north.
De verovering door Willem de Veroveraar kreeg in Noord-Engeland genocidale trekken. Ontvolking op grote schaal. Het aantal geschatte doden bedraagt honderdduizend.
Is een genocide in "eigen land" geen genocide als het maar lang geleden genoeg gebeurd is? Het lemma in Hutchinson online:
Ruthless Norman repression of the Anglo-Saxon rebellion in the north of England (1069–70). After his victory at the Battle of Hastings, William the Conqueror faced a series of revolts against Norman rule across England which he suppressed effectively but ruthlessly. The rising in the north was led by Edgar the Aetheling, an Anglo-Saxon prince, and Earl Waltheof, assisted by a Danish invasion. William first devastated the areas around York to isolate his enemies; the revolt was quickly suppressed and the Danes driven off. William continued his campaign around the north of England to deter further risings and in 1070 attacked parts of Mercia as well. The ‘harrying’ was effective in deterring potential rebels but famine followed his military campaign and even the Norman writer Ordericus Vitalis described it as ‘barbarous homicide’. The Domesday Book survey of 1086 recorded that large areas of the north were devastated.
De oude Keltisch-Romeinse stad York werd vlak voor Kerst 1069 met de grond gelijkgemaakt.
Als om mij te verwijten dat ik beter had kunen en moeten weten welt speciaal een boek omhoog uit de stapel nog-te-lezen, geschreven door een makker van jaren her, Leo Adriaenssen. Heb ik er hier niet eerder over geschreven? Ik vond niets terug. Misschien dacht ik dat het moest gebeuren als ik een weloverwogen oordeel over zijn dissertatie kon hebben: Staatsvormend geweld - overleven aan de frontlinies in de meierij van Den Bosch, 1572-1629.
Een voorproefje (het boek is alweer van 2007):
Rond de strijd om het 'Spaanse' Den Bosch, moeten zich verschrikkelijke taferelen hebben afgespeeld. Tientallen dorpen werden platgebrand. Soldaten lieten hun paarden grazen in het opkomende graan, waardoor de oogst verpest werd, en ook reeds gerooide oogsten werden in beslag genomen. Om de bevoorrading van Den Bosch te blokkeren, werd de Meierij stelselmatig verwoest. Tussen 1580 en 1605 nam de Meierijse bevolking met maar liefst 68, 5% af.
Volgens Adriaenssen mag men gerust spreken van de tactiek van de verschroeide aarde. Een tactiek die in het krijgsbedrijf van de zestiende en zeventiende eeuw overigens niet ongebruikelijk was. 'De vernietiging van de lokale bevolking was geen doel op zich, maar een middel'. Daartoe werd ook bewust besloten door de Staten Generaal en door Willem van Oranje. 'Als stadhouder was de prins toonaangevend in de beleidsvorming- en uitvoering, en hij stemde volmondig en doelbewust in met de verschroeide aarde-campagnes', aldus Adriaenssen.
Bron. Waarschijnlijk heb ik er oorspronkelijk over vernomen via Wim de Bie.
Ook hier: is genocide grappig als het maar lang genoeg geleden is?
Gerrard Winstanley had een levende herinnering aan de moorden door de Normandiërs, in 1649, bijna zeshonderd jaar later!
De usurpatie van de bezetter en de landroof moest ongedaan gemaakt worden, was zijn oordeel.
De staat is gefundeerd op massamoord.
Beëindig de moord, beëindig de staat.
Die wist ik toch eigenlijk al een tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten