In Frankrijk worden de kastanjes uit het vuur gehaald voor de neo-neoliberale krimpronde ter bevestiging van de crisis. Geen desolidarisering tussen generaties of volksgroepen naar oorspronkelijke herkomst. Het gaat ook allang niet meer alleen om de pensioengerechtigde leeftijd, het gaat om de bedoeling van de heersende klassen om de hongerzweep te laten knallen.
Een zo goed als algemene staking, mobilisatie van studenten en scholieren, drooglegging van de benzinevoorziening. Het land komt tot stilstand. Reactie van het regime: jaag de wet er zo snel mogelijk door. Liefst voor het weekeinde, zodat de geplande stakingen en manifestaties van volgende week te laat zijn.
Gaat het hier om een Europabrede schoktherapie? Michael Hudson en George Monbiot hebben er hun gedachten over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten