Als ik morgen invul op waarneming.nl dat ik in een bos een eenhoorn heb gezien - dan wordt mijn vermelding uiteraard als onserieus geschrapt. Want eenhoorns bestaan niet, ook al heb ik er een gezien.
Merkwaardig nietwaar, dat er over het niet-bestaan van eenhoorns consensus bestaat, dat het lijkt alsof we in het niet-bestaan van deze dieren steeds kunnen verwijzen naar iets wat refereert naar iets wat niet iets is.
Je kunt geen eenhoorn gezien hebben want eenhoorns bestaan niet.
Maar zo lopen er verder ook geen schijnbaar aangespannen hazewindhonden in het tamelijk-wild van de zeeduinen, maar voor mijn waarneming sta ik in. Het was voordat ik Graves kreeg en hoeveel effect op mijn gezichtsvermogen de ziekte ook (gehad) heeft, onwaarneembare "dingen" heb ik er niet door gezien.
In verband met de eenhoorn bedenk ik dat het eigenlijk wonderlijk is net te doen alsof je weet wat de ander zegt als zij zegt dat in Korea en verder in "het Oosten" het waarnemen van spoken algemeen is, in tegenstelling tot in "het Westen".
Het gaat er niet om dat ik sceptisch ben. Het gaat er om dat we bij zo'n uitspraak denken te weten wat een spook is, en dan nog eventueel sceptisch kunnen reageren.
Een spook heeft niet met "tussen elf en een" te maken ("zijn de spoken op de been") of met lakens. Maar weet ik wat de ander beschrijft of aanduidt met "spook"?
Ik was te zeer verrast door de bijna terloopse mededeling dan dat ik er verder op inging.
Een vriend die op de een of andere manier "opduikt" als het uitkomt en die ik verder niet veel zie vroeg mij eens hoe ik hem beoordeelde, hoe ik hem zou benoemen. Ik denk dat hij niet begreep wat ik bedoelde toen ik antwoordde: "voor mij ben je een engel". Als ik het opschrijf besef ik dat het woord met nog meer connotaties beladen is dan het woord al heeft in het boek dat ik onderhanden en bijna uit heb en waarover ik nader zal berichten. Dus ik vermoed dat ik de vriend niet heb duidelijk gemaakt wat ik bedoel. Gesteld dat ik het zelf precies zou weten.
Eerder dit jaar hoorde ik dit zeer opmerkelijke verhaal van iemand voor wiens integere behandeling van het gegeven ik volledig insta.
Ik merk dat ik de ontmoeting die hij beschrijft heb aangeduid als "engel". Bij gebrek aan beter weliswaar, ook bij gebrek aan mogelijke andere interpretatie.
Het is als met die hazewindhonden en andere ontmoetingen met het onbegrijpelijke: het komt langs als je het niet verwacht en je hebt er niet om gevraagd. En je kunt de rest van je leven bezig zijn met de vraag wat dit te betekenen had - als het al iets te betekenen had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten