Een loonsverhoging van bijna honderd procent - hoe onredelijk om boos te zijn en tweehonderd procent te eisen. Stel je voor, bijna drie euro per dag voor zestien uur werken per dag. Bericht van het front in Bangladesj. (Op de foto leden van de officiële oppositie, die naar verhouding altijd nog zachtzinniger behandeld zullen worden dan "gewone" stakers en demonstranten).
Van de Schone Kleren Campagne:
Een verhoging van het minimumloon voor kledingarbeiders naar 33 euro per maand. Dat is het advies van de nationale looncommissie aan de regering in Bangladesh. De voorgestelde verhoging is een antwoord op maandenlange opstanden van kledingarbeiders tegen de extreem lage lonen. Arbeiders en vakbonden reageren afwijzend op het voorstel. “Van iets meer dan 1 euro per dag kan een familie onmogelijk rondkomen” zegt Amin Amirul Haque, leider van een prominente vakbond voor kledingarbeiders in Bangladesh.
Het huidige minimumloon is 1662 taka (18 euro) per maand. Dit bedrag is sinds 2006 niet meer aangepast, terwijl de kosten voor levensonderhoud in de afgelopen jaren zijn verdriedubbeld. Arbeidersorganisaties stellen dat een gezin minstens 10.000 taka (111 euro) nodig heeft om in haar levensonderhoud te voorzien. De extreem lage lonen leidden tot opstanden en stakingen in kledingfabrieken. In de eerste helft van 2010 vonden 72 incidenten plaats. 988 arbeiders raakten gewond door politieoptreden en arbeidersorganisaties werden de mond gesnoerd.
De regering moet het nieuwe minimumloon binnen twee weken vaststellen. De Schone Kleren Campagne roept de regering op om gehoor te geven aan de eisen van arbeiders voor een drastischer verhoging. Ook pleit zij voor een jaarlijkse aanpassing van het minimumloon waarbij rekening wordt gehouden met stijgingen in voedselprijzen en huisvesting.
Veel Nederlandse kledingmerken produceren in Bangladesh. Uit een vorig jaar door de Schone Kleren Campagne uitgevoerd onderzoek blijkt dat arbeiders die kleding maken voor merken als C&A, M&S Mode en Prénatal ondanks werkweken van 80 uur per week veel te weinig verdienen om in hun levensonderhoud te voorzien. “Nederlandse kledingmerken hebben een verantwoordelijkheid voor de mensen die hun kleding in elkaar naaien. Wij vragen hen zich in te spannen voor het ILO-recht op een leefbaar loon: een loon dat genoeg is voor schoon water, voedsel, onderdak, kleding, onderwijs, gezondheidszorg en wat vrij besteedbaar inkomen”, zegt Femke de Vries van de Schone Kleren Campagne.
Mail het regime aangaande de onderdrukking van de vakbeweging!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten