20 augustus, 2010

Twee kleutermeisjes


De afgebeelde meisjes - leeftijdgenotes wellicht - spreken namens een maatschappij die door en door geseksualiseerd is enerzijds en anderzijds seksualiteit per definitie met geweld vereenzelvigt.
Het is verleidelijk de organicistische beeldspraak ter hand te nemen en deze maatschappij ziek te noemen. Maar de maatschappij is geen lichaam. Er is een collectieve waanzin rond het lichaam, die men ziekelijk kan noemen. Hoe is het te rijmen om enerzijds "schoonheidswedstrijden" te organiseren voor kleutermeisjes - weet het kind dat het geacht wordt uitdagendheid uit te stralen? uitdagendheid ten aanzien van wie? - en anderzijds de totale hysterie te koesteren ten aanzien van wat men pedofilie noemt?

Iedere seksuele toenadering tot iemand onder de achttien door iemand van boven de achttien geldt als gewelddadig misbruik en wordt zo zwaar mogelijk gestraft. En ook wie van date rape beticht is en daar voor gezeten heeft wordt als potentiële pedofiel geregistreerd, mag niet wonen in de omgeving van een school en zelfs niet bij zijn eigen kinderen. De consequentie: je kunt al jaren verkering hebben als tiener maar je wordt strafbaar als je als eerste de achttien-jarengrens passeert (de Romeo-en-Julia-wet). De registratie is blijvend en zeer openbaar (het internet weet er raad mee).

Als bekroning van de collectieve seksuele verkniptheid in de Verenigde Staten is de tienerzwangerschap maar al te gewoon. En het uithongeren of bombarderen van kinderen wordt als een uiting van deugdzaamheid gezien.
"Het is heel moeilijk christen te zijn in de Verenigde Staten," zegt Shane Claiborne.

Geen opmerkingen: