Het echoputje van de nieuwsmakers: het is democratisch besloten dat er bezuinigd moet worden en het heeft geen zin daar tegen in te gaan. Bovendien moet het begrotingstekort weggewerkt worden, daarvoor zijn "hervormingen" nodig. Arbeider die zowaar Engels terug kan spreken: we kunnen niet anders. Wij staken.
"Democratie" betekent bezuinigen ten koste van de werkenden en fabelachtige subsidies aan de banken. Op een achternamiddag besluit Wouter Bos even "de banken" te redden. Het begrotingstekort wordt verhaald op "de mensen in het land". Iemand met de veelzeggende naam Rijkman glundert: die dertig miljard krijgen jullie nooit meer terug.
Hier komt het resultaat van de keiharde al dan niet culturele en ideologische klassestrijd van de afgelopen dertig, vijfendertig jaar op neer. Niet overal is men even volgzaam. Roemenië ziet de grootste demonstraties sinds de val van het oude regime, en een algemene staking is voorzien. In Griekenland worden anarchisten en partijcommunisten zo ongeveer in elkaars armen gedreven in het verzet tegen de subsidie aan de Duitse banken die door de arbeiders betaald moet worden. Vijfenzeventigduizend communisten op straat in Athene, 15 mei, en de echoputjesmedia zwijgen discreet. Het racistische ondertoontje dat "ze maar eens harder moeten gaan werken daar" illustreert hoe dik het vernislaagje van gezamenlijk-Europese beschaving is.
Heden wederom algemene staking.
Analyse in het Nederlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten