Een engel op bezoek

- Op een dag, in San Antonio, Texas, vertelde een Salvadoraanse vrouw mij hoe zij gemarteld  was. Ik voelde mij machteloos bij haar verhaal.
En toen was daar de volgende dag die man die op straat op mij afkwam en zei dat hij mij een verhaal moest vertellen. Twee mensen waren per trein op reis door Afrika (waarschijnlijk) en genoten van het landschap met al zijn dieren. Maar toen veranderde het landschap en zagen zij steeds hongerende mensen. De ene passagier zei: "Laten wij de gordijnen dichtdoen, want we zien het wel maar we kunnen er niets aan doen." Maar de andere zei: "Nee, broeder, laten we dat niet doen. Want er kan een tijd komen dat we er wel iets aan kunnen doen en we moeten er gevoelsmatig op voorbereid zijn wat ons dan te wachten staat."

En toen loste de man die mij dit vertelde in het niets op. Hij was compleet verdwenen. Ik heb geen idee waarom hij dacht dat hij mij dit vertellen moest.

- Vond je het niet eng, zo'n verschijning?

- Beslist niet. De boodschap kwam immers zeker niet van de duivel. En de ontmoeting heeft mij tot activist gemaakt.

Mijn kanttekening: Ik zou wel degelijk door schrik overvallen zijn door een dergelijke ontmoeting. En ik vind ook dat er moed voor nodig is zo'n verhaal te vertellen.

Als u slim bent - en dat verwacht ik van u - kunt u bedenken dat de schrik mijnerzijds zoals ik die vermeld betekent dat een dergelijke verschijning mij niet vreemd is. En vooralsnog durf ik nog niet verder te gaan.

Gezegend Pasen.