Buren, een korte notitie

Ieder derde gebouw in deze omgeving is een kerk, maar de bezoekende gelovigen wonen niet per se in de buurt. Als ik aan de grote-schermcomputer zit hoor ik voortdurend het schelden zoals bekend uit de zogenaamde rapmuziek die je nu goed moet vinden: Het n-woord, het a-woord, het b-woord. Ieder levensteken uit de hoek van de buren bestaat uit schreeuwen en schelden.

De buren wonen in een groot huis met een enorme tuin. Wie zou zich dit in Nederland kunnen veroorloven buiten zekere dure dorpen? In de 'hood fungeert de tuin als een dumpplaats voor afval, of een ruimte om elkaar uit te scheleden. Afgezien van de vraag of in Nederland het zo duidelijk hoorbare gedrag veelvoorkomend is dringt zich de vraag op: weerspiegelt die vervelende rap die over niets gaat behalve schelden nu de werkelijkheid of is het andersom? In de VS kun je het nooit zeker weten.

De treurige observatie: zwart Noord-Amerika heeft aan de gehele mensheid de jazz, gospel/spiritual, de blues, rhythm & blues/soul en meer geschonken. Is de bron opgedroogd?

Aan de muur hier hangt een foto van Martin Luther King.
Scheldrap als uiting van geslaagde culturele genocide?

In de staat Wisconsin zit een van de acht zwarte volwassenen achter tralies.
De mode van je broek tot halverwege je reet te laten zakken verwijst, naar men zegt, naar de gevangenis, waar riemen of bretels en dergelijke in beslag worden genomen. Kan zijn. Maar gevoel voor eigenwaarde en een gevoel van doel in het leven kun je aan dergelijke verschijningsvormen niet aflezen.

En Obama is King niet, we hebben geen maanden nodig gehad om er achter te komen..