Wat citaten:
Op 9 juni zijn er weer verkiezingen. Wat wordt uw ideale coalitie?
“Natuurlijk gaan we geen campagne voeren tegen GroenLinks en de SP. We moeten er alleen wel rekening mee houden dat we gedrieën niet genoeg zetels halen. Dus je zult ook met anderen kunnen samenwerken.”
“Ik vind het heel goed dat GroenLinks de stap heeft gezet te zeggen ook met de VVD te willen praten. Ik hoop dat de SP die stap ook zet."
Gezien de peilingen zou het een soort Paars+-kabinet kunnen zijn, als het CDA buitenspel wordt gezet. Want zonder D66 - als de peilingen kloppen - komt zelfs een monsterverbond van de in dit citaat genoemde partijen niet aan een meerderheid.
Het is in de Nederlandse politieke praktijk gebruik geworden dat de formateur en de premier geleverd wordt door de grootste partij, en dit zal toch nog wel het CDA zijn. Ook al is Nederland grotendeels mijnheer Balkenende en zijn genootschap meer dan zat, zo zal het gaan.
“We moeten zorgen dat we niet straks een groep Nederlanders hebben die fluitend door zo'n periode heen komt, omdat ze hoog opgeleid zijn. En aan de andere kant een groep hebben die geen enkele kant op kan en stelselmatig de rekening gepresenteerd krijgt.”
Het fluitend door de crisis komen heeft weinig met hoge opleiding te maken, mijnheer Bos. Is dit hengelen naar de meute die dorst naar het bloed van"de elite", waar u zelf bij hoort maar het gepeupel krijgt een ander speeltje toegeworpen?
Ik ben hoogopgeleid, en verwacht niet hier fluitend doorheen te komen. Misschien speelt gezondheid een rol, maar het probleem is vooral: de mogelijkheden om betaalde arbeid te verrichten, zeker op het niveau van de opleiding, wordt juist ook voor hoogopgeleiden afgebroken waar u bijzit. Ook dit werk moet uitbesteed worden naar streken zonder vakbonden en looneisen.
Degenen die fluitend door deze crisis komen zullen er ook niet fluitend doorheenkomen: wie alles heeft kan alles verliezen.
Als ik in een onveilige wijk zou wonen zou ik ook geen genoegen nemen met de mededeling dat over vijf jaar alles beter wordt.
Ach mijnheer Bos, ik heb er een kwarteeuw opzitten in de onveiligste wijk van Amsterdam Het enige dat ik er van kan zeggen is: de verslaafden zijn zelf ouder geworden en ziek, dood of afgekickt. De beste remedie in dit geval zou zijn (geweest): stop de jacht op verslaafden en legaliseer en reguleer op de een of andere manier de middelen waaraan ze verslaafd zijn geraakt. Een oplossing waar je nooit meer iets over hoort.
“Het blijft wel heel mooi werk. Dat geldt op allerlei gebieden, zoals het generaal pardon. Laatst waren er weer twee Syrische Koerden. De ene studeert voor tandarts, de ander accountant.”
“Dat zijn jongens die een bijdrage gaan leveren aan deze maatschappij. Zij kwamen me bedanken. Nou dan kan je me wegdragen. Dan ben ik helemaal gelukkig.”
O, is er plotseling toch een Generaal Pardon geweest? Een ruimhartige kwalificatie van een bijzonder enghartig toegepaste "regeling". Onder dit pardon vielen nog mensen uit China die gevlucht waren na het neerslaan van de opstand op het Pekingse Plein van de Hemelse Vrede, in 1989 dus. De meeste mensen voor wie het pardon gold zijn kapotgemaakt door het machteloze wachten, de onzekerheid en de angst. En mijnheer Bos is blij met een tandarts en een accountant, niet met een schoonmaker en een verpleegster. Daar kijken we niet van op. Maar het is een verhaal dat beter bij "de hoogleraar" zal vallen dan bij "de arbeider".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten