Het moerasbosuiltje. Ik zal zo eerlijk zijn te zeggen dat ik het nooit zou herkennen als ik het te zien zou krijgen, waartoe de kans zeer gering is. In de eerste plaats omdat het een nachtvlinder is. De waardplanten zijn meidoorn en sleedoorn, geen van beide zeldzaam, dus daar ligt het niet aan. Misschien moeten die struiken zich dan wel aan de ongestoorde waterkant bevinden, dat wordt al veel moeilijker.
De moerasbos-uil (
Acronicta strigosa), zoals hij kennelijk genoemd moet worden van de Bevoegde Commissie, bevindt zich in de Lage Landen aan de rand van zijn verspreidingsgebied, en dit zijn altijd de streken waar de kwetsbaarheid van een soort het sterkst blijkt. In Engeland is de soort verdwenen. In Nederland en België is de vlinder zeer zeldzaam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten