Als zelfs de directeur van Amnesty Nederland merkt dat er toch opvallend vrijpostig onschuldige mensen worden opgesloten in Nederland wordt het tijd Elgar van een nieuwe tekst te voorzien. Dat kan in een handomdraai, want de oorspronkelijke tekst telt slechts twee kwatrijnen. Daar gaat-ie.
Land van slot en grendel
Moeder van de nor
En vermarktingszwendel
Wat is uw geest toch dor
Niets meer te bedenken
Dan een cel voor twee als straf
Voor wie u maar kunt krenken.
Ach, wat zijt ge laf
(laatste twee verzen bis)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten