De vraag blijft buiten beschouwing voor de betrokkene. Het lijkt mij zozeer vanzelfsprekend dat het antwoord negatief is dat ik voor mijzelf de vraag niet eens gesteld heb. En aldus meegaand in het persoonlijke coconnetje van de betrokkene dat evenwel opengebroken wordt om het uit te juichen - het mooiste moment van mijn jonge leven - een bezopen formulering. Het gaat om hem, de ander is het instrument om hem het mooiste moment te bezorgen.
Zelfs het instrumentaliseren van de ander zou tot de fase kunnen leiden die uitgedrukt wordt door het aan Galenus toegeschreven (en zonder twijfel niet van hem afkomstige) Post coitum omne animal triste. Maar als je gefixeerd bent op het gelukkigste moment van je jonge leven zal dit gevoel al helemaal nooit aan de orde komen.
"Het mooiste moment van mijn jonge leven".
Een studentenreisbureau, op zeker moment het grootste reisbureau van Nederland, adverteerde met de kreet "Gewoon op vakantie kan altijd nog".
Je hebt Geweldige Belevenissen, Gelukkigste Momenten, en je hebt gewone vakanties.
Een leven dat na louter hoogtepunten uitzicht biedt op "gewone vakanties" is afgelopen voordat het ooit begonnen is. Als je weet wat het gelukkigste moment van je jonge leven is ben je zo goed als dood.
Met dat reisbureau is het al spoedig na het lanceren van de leuze heel slecht afgelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten