De volgende dag is de plek op mijn scheenbeen warm en gevoelig. Is de staafkok er op geland? Ik geef mij een dag vrij, en neem de symptomenlijst van mijn Eigen Fijne Ziekte nog eens door. Als dienstbetoon aan de enkele Mede-Lijder wilde ik nog steeds Mijn Eigen Ondervindings-Symptomen als Addendum publiceren.
De mail die ik er over naar de patiëntenvereniging heb gestuurd zojuist:
Beste mensen,
Mag ik mij verstouten als nog niet vermelde symptomen te melden bij hyper-Graves:
- Stemvervorming: heesheid. Een van de eerste symptomen wat mij betreft - ik noemde het mijn "Bill Clinton" - ging over na de "slok".
Ik zie dat het wel als symptoom van hypothyreoïdie wordt genoemd. Merkwaardig.
- Het pretibiaal myxoedeem.
Dat was treffen voor de coassistenten, zo'n kans krijg je niet vaak. De behandelende interniste wilde er niet eens naar kijken ("heeft niets met de schildklier te maken").
- Extreem hoge bloeddruk.
Blijkbaar een zeldzaam symptoom, maar dat is het myxoedeem ook. Dit moest ik vernemen van nota bene mijn tandarts, die verband legde met een door hem nog nooit geziene
- Ontsteking van het tandvlees (blaasjes). Blijkbaar ook heel zeldzaam, maar wel genoemd als symptoom. De tandarts was zo goed zijn collegedictaat over Graves met mij door te nemen (academici onder elkaar, hij vertrouwt het mij wel toe).
Vier zeldzame symptomen, maar voor de compleetheid zouden zij vermeld moeten worden. Je weet nooit wat het eerst komt.
Wat een zegen evengoed, zei hij met een mengeling van moedeloos- en opgewektheid. Fijn om zeldzaam te zijn.
U doet er maar mee wat u (niet) wilt.
Overigens blijkt de isoleerkamer in het eerder vermelde ziekenhuis (VUMC) vooral in te houden dat men niet verbindt, geen medicijnen meer toedient en dat het eten in een tussenruimte wordt gedumpt zonder de patiënt van de komst te verwittigen.
Ik word maar niet gereformeerd. Was ik toch al nooit van plan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten