21 december, 2009

Een flits - 1

               
Buitenwerk, enquêteren - taai, moeilijk, vervelend - altijd een inbreuk op de privésfeer van de ander die je al dan niet te woord wil staan (maar telefoneren is voor de beller m/v erger - neemt u dit maar aan, al heeft het callcentergedoe inmiddels bepaald terroristische trekjes).

Zij staat een eindje van mij vandaan, mijn vrouwelijke collega, en zij heeft net zo min als ik iemand aan te spreken. Dood tij. Haar voorkomen werkt op mij in, en geen twijfel mogelijk, het bevalt mij. Ik heb geen idee of zij beseft dat ik haar er leuk uit vind zien. Vrouwen kunnen ondoorgrondelijk ontevreden zijn over lichamelijkheden waar jij als welwillend beschouwer totaal niet mee zit of die je juist aantrekkelijk vindt.
Maar dit zijn gedachten achteraf.

En terwijl ik de gestalte van de collega in mij opneem wordt My girl van de Temptations in mijn hoofd opgezet - het is lang voordat het nummer bezoedeld wordt met het witte gevaar. Een aantal deejays van het station waarbij ik op dat ogenblik werk is uit de kast gekomen als R&B/soulliefhebber, ikzelf ook en ik had andere nummers van de Temptations in die dagen gedraaid  op de radio.
My girl - een geluksgevoel doortrekt mij, ik denk aan het meisje dat ik - geloof ik - het mijne mag noemen. Een gedachte, losgemaakt door de aanblik van Een Ander. Dit is een van de redenen dat ik de verwerping van wat overspel met de ogen genoemd wordt niet zomaar accepteer.

Een flits, een gevoel, een besef. Het duurt korter dan de beschrijving, het besef van het besef blijft.
Al is het niet aangebleven tussen ons. Maar dat is een ander verhaal dat ik niet hoef te vertellen.

Een eerste beschouwing naar aanleiding van dit verhaal.

Geen opmerkingen: