Ik dank U dat ik geen deel uitmaak van de raderen van de macht maar dat ik een ben met de levende schepselen die erdoor verplet worden.
Tagore tekent niet alleen voor het volkslied van Bangladesj, maar naar ik nu te horen krijg, ook voor dat van India.
Tagore zingt hier zelf Jono Gono Mono.
God heeft al snel genoeg van grote koninkrijken, maar nooit van kleine bloemen.
Gezongen door Beroemde Indiase Stemmen met slechts één vlaggetje te zien.
God schaamt Zich wanneer een rijke pocht op Zijn bijzondere gunsten.
Beschikker over het lot van Bharat, gij beheerst de geest van alle mensen
Uw naam beroert de harten van Punjab, Sindh, Gujarat, Marahtaland, Dravidaland, Utkala en Bengalen
Hij echoot in de bergen van Vindhya en de Himalaja
mengt zich in de zang van het zuiver water van Yamuna en Ganges
Alleen uw naam zingen zij
Zij zoeken slechts uw voorspoedige zegen
Zij zingen slechts van uw roem en overwinning.
Het heil van alle mensen berust in Uw handen.
O Beschikker over het lot van Bharat, gij zijt de heerser over de geest van alle mensen
De zege aan U, zege aan U, zege aan U
Zege zege zege zege aan U!
De Staatsvergoders zullen de laatste regels buigen alsof ze naar Bharat (India) verwijzen. Een gruwel voor monotheïst Tagore.
(Alle vertalingen door mijzelf).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten