Een vrije keuze, die oorlog.
Deze winnaar van de Nobelprijs voor de vrede heeft recht op een eerlijk proces voor zijn oorlogsmisdaden, evenals zijn voorganger.
Het staakt-het-vuren in de oorlog die aan alle oorlogen een einde zou maken is een gelegenheid stil te staan bij de merkwaardige behoefte de hel op aarde te scheppen. Gisteren kwam ik bij speurwerk ten behoeve van een bevriende vredesgroep dit stuk van John Pilger (opnieuw) tegen over Diego Garcia. Hij brengt in hertinnering dat de verdreven mensen van Chagos hun eilanden als inderdaad paradijselijk beschrijven.
Is het afgunst, dat zij gedeporteerd zijn, en hun woonplaats veranderd in een middel om zo veel mogelijk mensen te doden, en tevens in een martelconcentratiekamp?
De moeite die het Britse regime zich getroost om - toen het eenmaal niet meer viel vol te houden dat de eilanden onbewoond waren - de rechtmatige bewoners niet terug te laten keren, omdat hun paradijs een hel moet blijven - wat zegt deze moeite? En de Chagossianen dienen in armoede ontheemd te vegeteren.
Een requisitoir op deze elfde november.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten