Een fameus citaat van Amanda Kluveld, intussen beroepsraciste en tweederangsneocon. Tweederangs vooral omdat het zich aansluiten bij het koor van de nieuwe politieke correctheid klaarblijkelijk gebeurt om toch vooral in de gaten te lopen - een wethouder-Hekkinghouding. Maar hier gaat het nu niet om."In een tijd waarin zwarten niet of nauwelijks als volwaardige mensen werden gezien."
Als zij de kwalificatie "door witte geschoolde mensen van Europese afkomst" bij deze zin had gezet was deze niet abject geweest. Nu werd dit onvermeld bekend verondersteld: de mening van de "zwarten" zelf doet er niet toe, het ontkennen van hun menselijkheid werd met terugwerkende kracht bevestigd.
En voorbijgegaan werd aan de mening van de meest gediscrimineerde groep mensen - het voorgeslacht (Chesterton). De niet-geschoolden, die zich niet met hersenspinsels over de vermeende onmenselijkheid van de "mindere rassen" bezighielden. En alle anderen uit de tijden van voor deze hersenspinsels - kortom, bijna alle mensen van voor het wetenschappelijk racisme. Dat is het allergrootste deel van de mensheidsgeschiedenis. Je kunt tegenwoordig publiek poseren voor historicus zonder aan wat dan ook de historische dimensie toe te hoeven kennen, nee, zonder daarvan op de hoogte te lijken.
Racisme is vooruitgangsgeloof, onlosmakelijk verbonden met de gedachte dat er superioriteit is van sommige mensen boven andere en met de constatering waar de superioriteit zich ophoudt. De superieuren zijn pas waarachtig mens.
Dat "zwarten" nooit hun eigen menselijkheid betwijfeld hebben zal duidelijk zijn. Dat Joden die bijzondere of zelfs fundamentele kritiek op Israel hebben niet lijden aan "zelfhaat" is ook nogal eenvoudig te constateren. Maar dan.
Arthur Silber heeft mij ernstig ontregeld door zijn herhaalde diagnose dat haat ten opzichte van vrouwelijke leden van het mensengeslacht de basis is van de "cultuur" van oorlog en geweld, en - wat hier onlosmakelijk mee verbonden is - de hebzucht die dit alles tegelijk aandrijft en er een gevolg van is. Hij is zelf nog tezeer libertarian om dit verband te leggen, maar die conclusie is onontkoombaar. Hebzucht is geweld. En geweld is gebaseerd op vrouwenhaat - het lijkt mij onweersprekelijk waar.
Maar is dit een haat die een kwaal is voor slechts de helft van de mensheid of bevinden zich ook volop haatsters "aan de overkant"? Een vraag die mij bezighield sinds ik geraakt werd door Silbers beschouwing die ik niet zomaar zou kunnen of willen weerleggen maar die deze vraag oproept. Tenslotte hoort deze vrouwenhaat bij uitstek bij de cultus van het ding, de Europese afwijking van het algemeen menselijk patroon (Jan Romein), ook kortweg te benoemen als "kapitalisme" - deze haat is dus cultureel bepaald. Tegelijkertijd verspreidt hij zich nog steeds, met de ideologie van het kapitalisme zelf.
We weten van de flauwekul van Chief Seattle, de kreet "ik ben maar een wilde", die hem door een witte Anglo-Amerikaan een jaar of veertig geleden in de mond geschoven is. (Als u het niet weet: Arcade #4 is nog steeds te krijgen, u zegt het maar). Zoveel zelfverachting hoef je van geen mens te verwachten. Hoewel - hoe zit het met die helft van de mensheid? Geldt hier misschien wel zelfhaat? Niet bij iedereen ongetwijfeld, maar komt het voor?
Stan van Houcke komt te hulp met fiolen vol toorn over Cisca Dresselhuys. Ik zou deze mevrouw nog steeds als irrelevant ter zijde schuiven, ware dit niet een standpuntbepaling alsof we nog in de "rode jaren zeventig" vertoefden. Dresselhuys heeft met haar blad het feminisme naar zich toegetrokken, heeft gedaan of zij er het gezicht van is en alsof de lotgevallen van het blad Opzij iets met het feminisme van de tweede golf te maken hebben. Met althans wat de oorspronkelijke bedoeling was van de tweede golf. Radicaal-feministisch noemde dit blad zich alsof het echt zo was, toen werd het enkel feministisch, toen werd het voor vrouwen die verandering wilden en nu zijn we waar we van begin af aan wezen moesten: Opzij - vrouwelijke opinie. Met een top-100 machtigste vrouwen van Nederland.
Het zelfbenoemde gezicht van het Nederlandse feminisme vindt dat vrouwen aan "een baan" moeten. Zij denkt niet zozeer aan verpleegsters of kleuterleidsters, eigenlijk nauwelijks aan vrije beroepen. Bij een baan hoort een baas. Een mannelijke, desnoods, misschien zelfs liefst, een vrouwelijke. Maar een baas.
Dat loonarbeid en baasskap misschien juist op het programma stonden afgeschaft te worden bij radicale stromingen, waaronder en waarbij het feminisme van de tweede (en ook de eerste) golf - niets daarvan. En niet het verzorgen van zieken of bejaarden, het (op)voeden van kinderen is belangrijk voor mevrouw Dresselhuys, maar het bijblijven - dus niet blijven staan bij Windows 88 -, meegaan met Windows 2000 (niets ooit zo gedateerd en potsierlijk als mee willen doen met "de techniek", vooral als deze door winstbehoefte wordt aangestuurd).
Neerkijken op werk dat als "vrouwelijk" wordt aangemerkt, opkijken tegen werken met dingspeeltjes. Gasplank intrappen, niet gezichten wassen. Windows 2000, niet: leren lezen of schrijven. Bombarderen, niet: koesteren. Een mensbeeld vol haat. Een mensbeeld vol haat jegens wat als vrouwelijkheid wordt aangemerkt. Cisca Dresselhuys dus - niet de enige, maar een voorbeeld. Het antwoord op de vraag die eerder bij mij was opgekomen.
En laat dan nu even ter completering van het wereldbeeld deze resultaten van de zoekmachine tot u doordringen:
circa 9.620 voor penetratie afrika (0,34 seconden)
circa 134.000 voor penetration afrique (0,36 seconden)
circa 2.970.000 voor penetration africa (0,22 seconden)
En kijk nog eens naar Mijn gouden Bengalen - geniet van de mooie sierlijke meisjes maar let vooral ook op de dansende jongens [moet ik vrouwen respectievelijk mannen zeggen?], niet zo veel in beeld, maar wel aanwezig.
En laat deze zoekmachineresultaten op u inwerken
circa 1.160.000 voor british penetration india (0,29 seconden)en ween om de mensheid nu.
Even maar dan.
Kom in actie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten